بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، سایت هیچگونه فعالیتی در راستای فروش مکمل های غذایی ندارد.

منیزیوم

منیزیوم

.

منیزیوم یک ماده‌ی معدنی ضروری در تغذیه‌ انسان‌ها می‌باشد که عملکردهای بیولوژیکی بسیار وسیعی دارد.
منیزیوم در بیش از 300 واکنش متابولیک شرکت می‌کند. وجود این ماده برای انجام فرآیندهای بیولوژیکی اصلی مانند تولید انرژی سلولی، تولید نوکلئیک اسیدها و پروتئین‌ها ضروری است. این ماده همچنین در پایداری الکتریکی سلولها، حفظ تمامیت غشا، انقباض عضلات، هدایت عصبی و تنظیم تون عروقی و برخی موارد دیگر اهمیت دارد.
منیزیوم یک فلز قلیایی خاکی است که عدد اتمی آن 12 و وزن اتمی آن 31/24 دالتون است. نماد شیمیایی آن Mg و تحت شرایط فیزیولوژیک منیزیوم به شکل دو ظرفیتی (2+ یا II) می‌باشد. محتوای کلی منیزیوم بدن بالغین حدود 25 گرم بوده که حدود %60-%50 آن در استخوان وجود دارد. منیزیوم دومین کاتیون فراوان داخل سلولی است و حدود 1% از منیزیوم بدن در خارج از سلول قرار دارد.

برای مشاهده متن مرجع و رفرنس در کتاب PDR for Nutritional Supplements اینجا کلیک کنید.

سیترامگ ب6 سوپرابیون

کشور تولید کننده

سوئیس

نام شرکت عرضه کننده

اکسون فارمد ایرانیان

تعداد در هر بسته

60 قرص روکشدار در بلیسترهای 20 عددی

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم,ویتامین ب6.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
ایزومکس ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتا آریا

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ایزوفلاوون‌های سویا,منیزیوم.کلسیم، ویتامین د

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
دیابتون ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتابیوتیکس

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ال- کارنیتین,روی,سلنیوم ,فولات ,کرومیوم ,منیزیوم.ویتامین های آ، دی، ای، سی، آهن، مس، منگنز، ید

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
پودر اسوالین النافارم

نام شرکت عرضه کننده

شفا تاب دارو

تعداد در هر بسته

1بطری100میلی لیتر+20ساشه 1گرمی

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم,ویتامین ث.

شکل دارویی

پودر

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
منیزیم 21 سنتری

نام برند

21 سنتری
21 CENTURY

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

پوراطب

تعداد در هر بسته

110 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر

نام علمی: منیزیوم
نام علمی(لاتین): Magnesium
دسته بندی: مواد معدنی و مینرال ها
توضیحات علمی: منیزیوم از لحاظ بیولوژیکی بطور نزدیکی با کلسیم ارتباط دارد، در برخی از واکنش‌ها مانند تولید ...

منیزیوم از لحاظ بیولوژیکی بطور نزدیکی با کلسیم ارتباط دارد، در برخی از واکنش‌ها مانند تولید نوکلئیک اسیدها و پروتئین‌ها، کلسیم و منیزیوم بعنوان آنتاگونیست هم عمل میکنند بدین معنا که منیزیوم برای انجام این فرآیندها ضروری بوده در حالیکه کلسیم آنها را مهار می‌کند. این دو عنصر در تولید آدنوزین تری‌فسفات یا ATP باهم همکاری میکنند. منیزیوم "بلوک کننده‌ فیزیولوژیک کانال‌های کلسیم در طبیعت" نامیده می‌شود زیرا جریان داخل سلولی یونهای کلسیم را تنظیم می‌کند.
علایم و نشانه‌های کمبود منیزیوم عبارتند از: کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، اسهال، اسپاسم جنرالیزه‌ عضلانی، پارستزی، گیجی، ترمور (رعشه)، تشنج‌های فوکال و جنرالیزه، از دست دادن هماهنگی بین ارگانهای مختلف بدن، آریتمی قلبی، اختلالات آزمایشگاهی مانند هایپوکالمی و هایپوکلسمی، کرامپ‌های عضلانی، افزایش فشار خون و اسپاسم عروق کرونر و عروق مغزی. کمبود منیزیوم در دیابت شیرین، سندرم‌های سوء جذب، الکلسیم، هایپرتیروئیدی و برخی بیماری‌های دیگر وجود دارد.

مصرف برخی داروهای خاص نیز میتواند باعث ایجاد کمبود منیزیوم شود. این داروها عبارتند از دیورتیک‌های تیازیدی thiazide diuretics (در صورت استفاده‌ طولانی مدت)، دیورتیک‌های لوپ loop diuretics، cisplatin، amphotericin، pentamidine (در موارد استفاده‌ داخل وریدی)، aminoglycosides و cyclosporine.
کمبود منیزیوم خود یکی از دلایل مهم ایجاد هایپوکالمی می‌باشد.
علاوه بر استفاده از منیزیوم در درمان کمبود منیزیوم، از آن برای درمان آریتمی‌های خاص قلبی بویژه torsade de pointes و اکلامپسی و همچنین به عنوان داروی مسهل و آنتی‌اسید نیز استفاده می‌شود. منیزیوم در پیشگیری از بروز استئوپرز و کنترل سردردهای میگرنی نیز اهمیت دارد. شواهدی مقدماتی وجود دارند که نشان میدهند منیزیوم میتواند تا حدودی در کنترل سندرم پیش از قاعدگی، دیابت ملیتوس تیپ II و فشار خون بالا کمک کننده باشد. نقش منیزیوم، در‌صورتیکه نقشی داشته باشد، در کنترل انفارکتوس حاد میوکارد همچنان مورد بحث است.
غذاهای غنی از منیزیوم عبارتند از: حبوبات سبوس‌دار، آجیل، سبزیجات سبز. سبزیجات علفی سبز بعلت محتوای کلروفیلی که دارند منابع خوبی برای منیزیوم هستند. کلروفیل شلاتور منیزیومی پورفیرین می‌باشد. گوشت، نشاسته و شیر مقادیر کمتری منیزیوم دارند.

محتوی منیزیوم مواد غذایی تصفیه شده و فرآوری شده عموماً بسیار کم است. متوسط دریافت روزانه‌ی منیزیوم در ایالات متحده در افراد مذکر بالای نه سال حدود 323 میلی‌گرم تخمین زده شده است؛ که این مقدار برای افراد مؤنث بالای نه سال 228 میلی‌گرم می‌باشد. برخی بررسی‌ها میزان دریافت روزانه را کمتر از این مقدار گزارش میکنند و برخی عقیده دارند که میزان دریافت روزانه‌ی منیزیوم از رژیم غذایی در بسیاری از افراد کمتر از میزان لازم و مناسب آن می‌باشد.

ادامه بستن متن
عملکرد: منیزیوم میتواند از پوکی استخوان (استئوپورز) جلوگیری کند فعالیت آنتی آریتمی داشته و در کنترل ... منیزیوم میتواند از پوکی استخوان (استئوپورز) جلوگیری کند فعالیت آنتی آریتمی داشته و در کنترل پره‌اکلامپسی موثر است. این عنصر دارای اثرات ضد فشار خون، تنظیم کنندگی میزان گلوکز خون، گشاد‌کنندگی راه‌های هوایی (برونکودیلاتوری) و احتمالا فعالیت ضد میگرنی نیز می‌باشد. این عنصر فلزی، طی یک انفارکتوس حاد میوکارد میتواند اثرات حفاظتی بر میوکارد داشته باشد.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان در مقایسه با گروه شاهد هم‌ سن بدون پوکی استخوان، کاهش قابل ...

در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان در مقایسه با گروه شاهد هم‌ سن بدون پوکی استخوان، کاهش قابل ملاحظه در محتوای مواد معدنی استخوان و منیزیوم سرم گزارش شده است. در برخی از مطالعاتی که روی زنان یائسه انجام گرفته است، محتوا و دانسیته مواد معدنی استخوان با میزان منیزیوم رژیم غذایی ارتباط مستقیم داشته است. تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که در زنان یائسه‌ای که مکمل منیزیوم مصرف میکردند میزان دانسیته‌ی مواد معدنی استخوان افزایش یافته است.

منیزیوم متابولیسم مواد معدنی و ماتریکس را در استخوان تحت تأثیر قرار میدهد. تخلیه‌ی منیزیوم میتواند باعث توقف رشد استخوان، کاهش فعالیت استئوبلاست‌ها و استئوکلاست‌ها، استئوپنی و افزایش شکنندگی استخوان شود. کمبود محتوای منیزیوم منجر به تشکیل کریستالهای معدنی بیشتر و بزرگتر در استخوان می‌شود که این کریستالها نسبت به کریستالهای بی‌شکل (آمورف) شکننده‌تر هستند.
تخلیه‌ی منیزیوم بدن با تعدادی از آریتمی‌های قلبی شامل فیبریلاسیون دهلیزی، ضربان‌های نابجای دهلیزی و بطنی، تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی همراه است. در افرادیکه کمبود منیزیوم دارند، منیزیوم در درمان این آریتمی‌ها مؤثر است. این عنصر میتواند در درمان آریتمی‌های قلبی در افرادیکه کمبود منیزیوم هم ندارند مؤثر باشد. این مسئله بخصوص در مورد درمان آریتمی torsade de pointes با منیزیوم صحت دارد.

مکانیسم اثر ضد آریتمی منیزیوم بطور کامل شناخته نشده است. فعالیت ضد آریتمی این عنصر ممکن است با نقش آن در حفظ پتاسیم داخل سلولی ارتباط داشته باشد. این اثر منیزیوم همچنین میتواند با نقش آن بعنوان یک بلوک کننده‌ی طبیعی کانال‌های کلسیم مرتبط باشد.
سولفات منیزیوم بطور گسترده برای جلوگیری از تشنج‌های اکلامپتیک در زنان بارداری که فشار خون بالا دارند استفاده می‌شود. تصور می‌شود که وازواسپاسم در پره‌اکلامپسی در نتیجه‌ی اختلال عملکرد اندوتلیال عروق ایجاد می‌شود. مطالعات آزمایشگاهی، همچنین مطالعه روی انسان‌ها نشان داده‌اند که منیزیوم تولید پروستاسایکلین وازودیلاتور (گشاد کننده‌ی عروق) را افزایش میدهد. این عنصر همچنین میتواند از آسیب اندوتلیوم توسط گونه‌های فعال اکسیژن جلوگیری کند.

عملکرد سولفات منیزیوم در درمان اکلامپسی میتواند به دلیل آزاد شدن پروستاگلاندین اندوتلیال توسط منیزیوم، جلوگیری از آسیب اندوتلیوم در اثر گونه‌های فعال اکسیژن و مهار تجمع پلاکتی باشد. منیزیوم میتواند از طریق بلوک کانالهای کلسیم سلولهای عصبی و اثر آنتاگونیستی روی گیرنده‌ی گلوتامات –N- متیل- -D آسپارتات (NMDA) بعنوان یک عامل ضد تشنج عمل کند.
برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که در برخی از جمعیت‌هایی که دریافت منیزیوم از رژیم غذایی در آنها کم بوده است میزان بروز فشار خون افزایش یافته است. مطالعه‌ی دیگری گزارش می‌کند که دریافت منیزیوم در افراد با فشار خون نرمال بطور قابل توجهی بیشتر از افراد با فشار خون بالای درمان نشده می‌باشد. مطالعات مداخله‌ای با منیزیوم جهت درمان فشار خون بالا، نتایج متناقضی در بر داشته‌اند. مکانیسم اثر ضد فشار خونی منیزیوم نامشخص است. یک مکانیسم احتمالی بدین صورت می‌باشد که این عنصر بعنوان یک بلوک‌کننده کانالهای کلسیم عمل‌کرده و باعث انبساط عروق می‌شود.
درچند مطالعه گزارش شده است که تخلیه‌ی منیزیوم بدن منجر به مقاومت به انسولین و اختلال در ترشح انسولین و اختلال در تحمل گلوکز می‌شود.
برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که در افراد مسن مبتلا
به دیابت نوع 2 که منیزیوم دریافت کرده‌اند، میزان پاسخ
به انسولین بیشتر شده است. مکانیسم اثر این عنصر در
بهبود کنترل قند‌خون مشخص نمی‌باشد. منیزیوم یک
کوفاکتور برای واکنش‌های فسفریلاسیون بوده میتواند انتقال سیگنال انسولین را تحت تأثیر قرار داده همچنین میزان اتصال انسولین به گیرنده را تغییر دهد. این‌ها احتمالاتی در مورد اثرات منیزیوم می‌باشد.
دیده شده است که منیزیوم داخل وریدی در برخی افراد مبتلا به آسم اثرات برونکودیلاتوری (گشاد کنندگی برونش‌ها) داشته است. مکانیسم ایجاد این اثر نامشخص است.
مکانیسم اثر منیزیوم در حفاظت از میوکارد، طی یک انفارکتوس حاد میوکارد نامشخص است. مکانیسم‌های احتمالی شامل اثرات آنتی آریتمیک منیزیوم و همچنین نقش احتمالی آن در جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها می‌باشد.

اثرات وازودیلاتوری منیزیوم (از طریق عملکرد بلوک کنندگی کانالهای کلسیم) و کاهش اختلالات عملکرد ناشی از برقراری مجدد جریان خون (reperfusion) دو مکانیسم احتمالی دیگر برای اثرات حفاظتی منیزیوم از میوکارد می‌باشد. مکانیسم اثر ضد میگرنی منیزیوم نیز نامشخص است.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: میزان جذب منیزیوم با میزان منیزیوم خورده شده نسبت عکس دارد. در یک مطالعه میزان جذب نسبی منیزیوم از ...

میزان جذب منیزیوم با میزان منیزیوم خورده شده نسبت عکس دارد. در یک مطالعه میزان جذب نسبی منیزیوم از 7 تا 36 میلی‌گرم منیزیوم خورده شده، 65% تا 70% بوده است. در همان مطالعه میزان جذب نسبی از 960 تا 1000 میلی‌گرم منیزیوم دریافت شده، 11% تا 14% گزارش شده است. در یک مطالعه‌ی انجام شده در مورد جذب منیزیوم از منابع غذایی گزارش شده است که در مردان مسن سالم با دریافت روزانه 380 میلی‌گرم منیزیوم، میزان جذب نسبی %40 تا %60 بوده است.
به نظر میرسد این عنصر از هر دو روده‌ی کوچک و بزرگ جذب شده و بیشترین میزان جذب در ژژنوم دیستال و ایلئوم می‌باشد. میزان جذب نسبی نمک‌های منیزیوم عمدتاً به میزان محلول بودن آنها در مایعات روده‌ای و همچنین میزان منیزیوم خورده شده بستگی دارد. نمک‌های منیزیوم با روکش‌ روده‌ای (enteric- Coated) کمتر از محصولات بدون روکش روده‌ای جذب می‌شوند. نمک‌هایی که قابلیت حل شدن زیادی دارند مانند سیترات منیزیوم، نسبت به نمک‌هایی که قابلیت حل شدن کمی دارند مانند اکسید منیزیوم بسیار بیشتر جذب می‌شوند.

تعدادی از گزارشات بیان میکنند که آنیون متقابل نمک منیزیوم روی جذب آن تأثیر میگذارد. منیزیوم آسپارتات و منیزیوم اوروتات فراوانترین نوع نمک‌های منیزیوم موجود می‌باشد. هیچگونه اطلاعات قابل توجهی وجود ندارد که نشان دهد
آیا طبیعت آنیون‌های متقابل، مستقل از نقش احتمالی آنها
در قابلیت حل شدن نمک‌ها، هیچگونه تفاوت قابل
توجهی در میزان فراهم زیستی نمک‌های منیزیوم ایجاد می‌کند یا نه.
به نظر میرسد منیزیوم از طریق هردو مکانیسم انتقال فعال و غیرفعال جذب می‌شود. مکانیسم انتقال فعال اشباع شدنی
به این دلیل انجام می‌شود که در شرایط دریافت کم
منیزیوم، بیشترین جذب صورت گیرد. شواهد قابل توجهی
برای تائید نقش ویتامین D و متابولیت فعال آن، 1و 25-دی هیدروکسی ویتامین D (1,25(OH)2D) در جذب منیزیوم
وجود ندارد.
منیزیوم از طریق گردش خون پورت به کبد و بوسیله‌ی گردش خون سیستمیک به سایر قسمت‌های بدن منتقل می‌شود. قسمت زیادی از منیزیوم خورده شده توسط استخوان برداشت می‌شود. به نظر میرسد انتقال این عنصر به داخل سلول نیازمند وجود سیستم انتقال با واسطه‌ی حامل می‌باشد. منیزیوم
توسط کلیه‌ها دفع شده و ارگان اصلی دخیل در هوموستاز منیزیوم می‌باشد. منیزیوم ترشح توبولی ندارد، فیلتر شده و بازجذب می‌شود. حدود 65% از منیزیوم فیلتر شده در قوس
هنله و 20% تا 30% از آن در توبول پیچ خورده‌ی نزدیک باز جذب می‌شود.
حدود %3 تا %5 از منیزیوم فیلتر شده به داخل ادرار دفع می‌شود. مکانیسم‌های تنظیمی کلیه‌ها در حفظ هوموستاز این عنصر مشخص نیست.
مطالب زیادی در مورد فارماکوکینتیک منیزیوم وجود دارد که شناخته نشده‌اند. مطالعات همچنان ادامه دارند.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: کمبود منیزیوم با پاتوژنز ناهنجاری‌های جدی بسیاری همراه است بخصوص بیماری‌های ایسکمیک قلبی، نارسایی ... کمبود منیزیوم با پاتوژنز ناهنجاری‌های جدی بسیاری همراه است بخصوص بیماری‌های ایسکمیک قلبی، نارسایی احتقانی قلب، مرگ ناگهانی قلبی، آریتمی‌های قلبی، دیابت ملیتوس، پره‌اکلامپسی/اکلامپسی، افزایش فشار خون وبیماریهای دیگر. غالباً در این شرایط درمان با مکمل‌های منیزیوم کمک کننده است. همچنین شواهدی وجود دارند که نشان میدهند استفاده از آن در موارد پوکی استخوان، الکلسیم، میگرن، آسم، سندرم‌های پیش از قاعدگی، سنگ‌های کلیوی و حملات قلبی
می‌تواند سودمند باشد. همچنین میتواند به پیشگیری یا
کاهش بروز فلج مغزی و عقب ماندگی ذهنی در
نوزادان زودرس کمک کند. شواهد تأیید کننده‌ای برای
این نظرات که: منیزیوم میتواند عملکردی جسمی/ ورزشی
را افزایش دهد یا یک داروی ضد افسردگی مؤثر است یا
استفاده از آن در درمان ناهنجاریهای دوقطبی مفید است،
وجود ندارد.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : منیزیوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی منع مصرف دارد. همچنین استفاده از آن در افرادیکه بلوک‌های ... منیزیوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی منع مصرف دارد. همچنین استفاده از آن در افرادیکه بلوک‌های دهلیزی بطنی (AV) درجه بالا دارند مگر بلوک‌های AV درجه بالایی که ضربان ساز مصنوعی دارند غیر مجاز است. منیزیوم در افرادیکه به هریک از اجزای تشکیل دهنده‌ی مکمل‌های حاوی منیزیوم حساسیت دارند منع مصرف دارد.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف منیزیوم با دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز (به فرم ... زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف منیزیوم با دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز (به فرم مکمل) اجتناب کنند مگر اینکه دوزهای بیشتر از این مقدار توسط پزشک تجویز شده باشد.
افراد مبتلا به میاستنی گراویس باید از مصرف مکمل‌های منیزیوم خودداری کرده چون ضعف عضلانی را شدیدتر کرده و یک بحران میاستنیک ایجاد می‌کند.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: شایعترین عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مکمل‌های منیزیوم اسهال است. سایر علایم گوارشی که ممکن است ایجاد ...

شایعترین عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مکمل‌های منیزیوم اسهال است. سایر علایم گوارشی که ممکن است ایجاد شوند شامل تهوع و کرامپ‌های شکمی می‌باشد. البته استفاده از این مکمل همراه با غذا، احتمال ایجاد اسهال و سایر علایم گوارشی را کاهش می‌دهد. اسهال و سایر علایم گوارشی بطور معمول در دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز ایجاد می‌شوند. دوزهای 350 میلی‌گرم و کمتر عموماً به خوبی تحمل می‌شوند.
افراد مبتلا به نارسایی کلیه ممکن است با مصرف مکمل‌های منیزیوم دچار هیپرمنیزیمی شوند (به موارد منع مصرف مراجعه کنید). عوارض جانبی جدی ناشی از مصرف مکمل‌های خوراکی منیزیوم در افرادیکه عملکرد کلیوی نرمال دارند نادر است ولی مواردی گزارش شده‌اند.

یک نوزاد هشت هفته‌ای به دنبال دریافت مقادیر زیاد پودر اکسید منیزیوم طی دو روز متوالی، دچار الکالوز متابولیک، اسهال و از دست رفتن آب بدن (دهیدراتاسیون) شد. یک خانم بالغ به دنبال مصرف مداوم روزانه 30 گرم اکسید منیزیوم دچار آلکالوز متابولیک و هایپوکالمی شد. در بالغینی که دوزهای مسهل و زیاد منیزیوم دریافت می‌کرده‌اند، ایلئوس پارالیتیک گزارش شده است. در یک مورد خودکشی، بیمار 465 گرم سولفات منیزیوم را بعنوان مسهل مصرف کرده و در مقابل مصرف بیش ‌از اندازه‌ی عمدی دارو دچار ایست قلبی ریوی شده است.

چند مورد مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه که دوزهای بسیار زیاد منیزیوم را بصورت سولفات منیزیوم یا اکسید منیزیوم دریافت کرده بودند نیز گزارش شده است.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
بیس فسفونات‌ها (آلندرونات alendronate، اتیدرونات etidronate، ریزدرونات risedronate): ...
داروها
بیس فسفونات‌ها (آلندرونات alendronate، اتیدرونات etidronate، ریزدرونات risedronate): مصرف همزمان یک بیس فسفونات و منیزیوم میتواند جذب بیس فسفونات را کاهش دهد.
کینولون‌ها (سیپروفلوکساسین ciprofloxacine، گاتی فلوکساسینgatifloxacine، لووفلوکساسین levofloxacine، لومفلوکساسین lomefloxacine، موکسی فلوکساسین moxifloxacine، نورفلوکساسین norfloxacine، افلوکساسین ofloxacin، اسپارفلوکساسین sparfloxacin،  ترووافلوکساسین trovafloxacin): مصرف همزمان یک کینولون و منیزیوم میتواند جذب کینولون را کاهش دهد.
تتراسایکلین‌ها (داکسی‌سایکلین doxycycline، مونوسایکلین monocycline، تتراسایکلین tetracycline): مصرف همزمان یک تتراسایکلین و منیزیوم میتواند جذب تتراسایکلین را کاهش دهد.

   مکمل‌های غذایی
بور: بور میتواند سطوح منیزیوم را افزایش دهد.
کلسیم: دریافت همزمان دوزهای زیاد کلسیم- بیشتر از 2 گرم- میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد. بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مصرف همزمان دوزهای معمولی کلسیم و منیزیوم، جذب منیزیوم را کاهش نمیدهد.
اینوزیتول هگزافسفات: مصرف همزمان اینوزیتول هگزافسفات و منیزیوم میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.
آهن: مصرف همزمان منیزیوم و آهن می‌تواند جذب آهن را کم کند.
منگنز: مصرف همزمان منیزیوم و منگنز میتواند جذب منگنز را کم کند.
اولیگوساکاریدهای غیرقابل هضم (فروکتو اولیگوساکاریدها، اینولین): مصرف همزمان منیزیوم و اولیگوساکاریدهای
غیرقابل هضم میتواند جذب منیزیوم از کولون را افزایش
دهد.
فسفات: مصرف همزمان منیزیوم و فسفات میتواند جذب هردو عنصر را کاهش دهد.
سدیم آلژینات: مصرف همزمان سدیم آلژینات و منیزیوم میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.

)    غذاها
مصرف همزمان مکمل‌های منیزیوم با غذاهای غنی از اگزالیک اسید (اسفناج، سیب‌زمینی شیرین، ریواس و لوبیا) یا فیتیک اسید (نانهای تخمیر نشده، لوبیای خام، دانه‌های گیاهی، آجیل، حبوبات و مشتقات سویا) میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: چندین شکل از منیزیوم وجود دارد که بعنوان مکمل غذایی مصرف می‌شوند. این اشکال عبارتند از: منیزیوم ... چندین شکل از منیزیوم وجود دارد که بعنوان مکمل غذایی مصرف می‌شوند. این اشکال عبارتند از: منیزیوم اکسید، منیزیوم گلوکونات، منیزیوم کلرید، منیزیوم سیترات،
منیزیوم هیدروکسید، منیزیوم آسپارتات، منیزیوم
اوروتات، منیزیوم آرژینات، منیزیوم پیدولات و سایر
انواع آمینواسیدی و اولیگوپپتیدی منیزیوم. مکمل‌های
منیزیوم بصورت مکمل‌های تکی یا فرآورده‌های ترکیبی
موجود می‌باشد. برخی از محصولات حاوی مخلوطی از
انواع فرم‌های منیزیوم مانند منیزیوم اکسید، منیزیوم کلرید و منیزیوم گلوکونات هستند. محصولات ترکیبی بسیاری موجود می‌باشد.
دوزهای معمولی منیزیوم (بصورت عنصر منیزیوم) از 100 تا 350 میلی‌گرم در روز متغیر است.
مصرف مکمل‌های منیزیوم همراه با غذا احتمال ایجاد اسهال را کاهش میدهد.
سازمان غذا و داروی آکادمی ملی علوم ایالات متحده
مقادیر زیر را بعنوان میزان کافی دریافت (AI) و
میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی (RDA) برای
منیزیوم ذکر می‌کند:

(AI)
30 mg/day    نوزادان
 صفر تا 6 ماه
75 mg/day    7 تا 12 ماه
(RDA)
80 mg/day    کودکان
1 تا 3 سال
130 mg/day
    4 تا 8 سال
240 mg/day    پسرها
9 تا 13 سال
410 mg/day    4 تا 18 سال
240 mg/day    دخترها
9 تا 13 سال
360 mg/day    4 تا 18 سال
400 mg/day    مردان
19 تا 30 سال
420 mg/day    31 تا 50 سال
420 mg/day    51 تا 70 سال
420 mg/day    بیشتر از 70 سال
310 mg/day    زنان
19 تا 30 سال
320 mg/day    31 تا 50 سال
320 mg/day    51 تا 70 سال
320 mg/day    بیشتر از 70 سال
400 mg/day    حاملگی
14 تا 18 سال
350 mg/day    19 تا 30 سال
380 mg/day    31 تا 50 سال
360 mg/day    شیردهی
14 تا 18 سال
310 mg/day    19 تا 30 سال
320 mg/day    31 تا 50 سال

سازمان غذا و دارو مقادیر زیر را بعنوان حداکثر میزان مجاز (UL) استفاده از مکمل‌های منیزیوم (منابع غیر غذایی منیزیوم) توصیه می‌کند:

(UL)
غیر قابل تعیین    نوزادان
0 تا 12 ماه
mg 65    کودکان
1 تا 3 سال
mg 110    4 تا 8 سال
mg 350    حاملگی
14 تا 50 سال
mg 350    شیردهی
14 تا 50 سال
mg350    بالغین
میزان روزانه‌ی (Daily Value= DV) منیزیوم، که برای تعیین درصد ارزش غذایی روی برچسب‌های مکمل‌های تغذیه‌ای و مواد غذایی بکار میرود، 400mg می‌باشد. مأخذ اطلاعات مربوط به DV منیزیوم از 1973 U.S. RDA می‌باشد.
سازمان غذا و دارو اعلام کرده است در افرادیکه شرایط کلینیکی خاصی دارند مانند تتانی نوزادی، هایپراوریسمی، هایپرلیپیدمی، مسمومیت با لیتیوم، هایپرتیروئیدی، آریتمی‌های قلبی، مسمومیت با دیجیتال‌ها، مصرف مکمل‌های منیزیوم با مقادیر بیشتر از UL‌های ذکر شده در توضیحات بالا و با تجویز پزشک میتواند سودمند باشد.

ادامه بستن متن
captcha

سوال خود را مطرح کنید. لطفا پیش از طرح سوال، پرسش و پاسخ های قبلی را ملاحظه فرمایید. ممکن است پرسش شما، قبلا پاسخ داده شده باشد

captcha code
اطلاعات علمی تکمیلی
نام علمی: منیزیوم
نام علمی(لاتین): Magnesium
دسته بندی: مواد معدنی و مینرال ها
توضیحات علمی: منیزیوم از لحاظ بیولوژیکی بطور نزدیکی با کلسیم ارتباط دارد، در برخی از واکنش‌ها مانند تولید ...

منیزیوم از لحاظ بیولوژیکی بطور نزدیکی با کلسیم ارتباط دارد، در برخی از واکنش‌ها مانند تولید نوکلئیک اسیدها و پروتئین‌ها، کلسیم و منیزیوم بعنوان آنتاگونیست هم عمل میکنند بدین معنا که منیزیوم برای انجام این فرآیندها ضروری بوده در حالیکه کلسیم آنها را مهار می‌کند. این دو عنصر در تولید آدنوزین تری‌فسفات یا ATP باهم همکاری میکنند. منیزیوم "بلوک کننده‌ فیزیولوژیک کانال‌های کلسیم در طبیعت" نامیده می‌شود زیرا جریان داخل سلولی یونهای کلسیم را تنظیم می‌کند.
علایم و نشانه‌های کمبود منیزیوم عبارتند از: کاهش اشتها، تهوع و استفراغ، اسهال، اسپاسم جنرالیزه‌ عضلانی، پارستزی، گیجی، ترمور (رعشه)، تشنج‌های فوکال و جنرالیزه، از دست دادن هماهنگی بین ارگانهای مختلف بدن، آریتمی قلبی، اختلالات آزمایشگاهی مانند هایپوکالمی و هایپوکلسمی، کرامپ‌های عضلانی، افزایش فشار خون و اسپاسم عروق کرونر و عروق مغزی. کمبود منیزیوم در دیابت شیرین، سندرم‌های سوء جذب، الکلسیم، هایپرتیروئیدی و برخی بیماری‌های دیگر وجود دارد.

مصرف برخی داروهای خاص نیز میتواند باعث ایجاد کمبود منیزیوم شود. این داروها عبارتند از دیورتیک‌های تیازیدی thiazide diuretics (در صورت استفاده‌ طولانی مدت)، دیورتیک‌های لوپ loop diuretics، cisplatin، amphotericin، pentamidine (در موارد استفاده‌ داخل وریدی)، aminoglycosides و cyclosporine.
کمبود منیزیوم خود یکی از دلایل مهم ایجاد هایپوکالمی می‌باشد.
علاوه بر استفاده از منیزیوم در درمان کمبود منیزیوم، از آن برای درمان آریتمی‌های خاص قلبی بویژه torsade de pointes و اکلامپسی و همچنین به عنوان داروی مسهل و آنتی‌اسید نیز استفاده می‌شود. منیزیوم در پیشگیری از بروز استئوپرز و کنترل سردردهای میگرنی نیز اهمیت دارد. شواهدی مقدماتی وجود دارند که نشان میدهند منیزیوم میتواند تا حدودی در کنترل سندرم پیش از قاعدگی، دیابت ملیتوس تیپ II و فشار خون بالا کمک کننده باشد. نقش منیزیوم، در‌صورتیکه نقشی داشته باشد، در کنترل انفارکتوس حاد میوکارد همچنان مورد بحث است.
غذاهای غنی از منیزیوم عبارتند از: حبوبات سبوس‌دار، آجیل، سبزیجات سبز. سبزیجات علفی سبز بعلت محتوای کلروفیلی که دارند منابع خوبی برای منیزیوم هستند. کلروفیل شلاتور منیزیومی پورفیرین می‌باشد. گوشت، نشاسته و شیر مقادیر کمتری منیزیوم دارند.

محتوی منیزیوم مواد غذایی تصفیه شده و فرآوری شده عموماً بسیار کم است. متوسط دریافت روزانه‌ی منیزیوم در ایالات متحده در افراد مذکر بالای نه سال حدود 323 میلی‌گرم تخمین زده شده است؛ که این مقدار برای افراد مؤنث بالای نه سال 228 میلی‌گرم می‌باشد. برخی بررسی‌ها میزان دریافت روزانه را کمتر از این مقدار گزارش میکنند و برخی عقیده دارند که میزان دریافت روزانه‌ی منیزیوم از رژیم غذایی در بسیاری از افراد کمتر از میزان لازم و مناسب آن می‌باشد.

ادامه بستن متن
عملکرد: منیزیوم میتواند از پوکی استخوان (استئوپورز) جلوگیری کند فعالیت آنتی آریتمی داشته و در کنترل ... منیزیوم میتواند از پوکی استخوان (استئوپورز) جلوگیری کند فعالیت آنتی آریتمی داشته و در کنترل پره‌اکلامپسی موثر است. این عنصر دارای اثرات ضد فشار خون، تنظیم کنندگی میزان گلوکز خون، گشاد‌کنندگی راه‌های هوایی (برونکودیلاتوری) و احتمالا فعالیت ضد میگرنی نیز می‌باشد. این عنصر فلزی، طی یک انفارکتوس حاد میوکارد میتواند اثرات حفاظتی بر میوکارد داشته باشد.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان در مقایسه با گروه شاهد هم‌ سن بدون پوکی استخوان، کاهش قابل ...

در زنان یائسه مبتلا به پوکی استخوان در مقایسه با گروه شاهد هم‌ سن بدون پوکی استخوان، کاهش قابل ملاحظه در محتوای مواد معدنی استخوان و منیزیوم سرم گزارش شده است. در برخی از مطالعاتی که روی زنان یائسه انجام گرفته است، محتوا و دانسیته مواد معدنی استخوان با میزان منیزیوم رژیم غذایی ارتباط مستقیم داشته است. تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که در زنان یائسه‌ای که مکمل منیزیوم مصرف میکردند میزان دانسیته‌ی مواد معدنی استخوان افزایش یافته است.

منیزیوم متابولیسم مواد معدنی و ماتریکس را در استخوان تحت تأثیر قرار میدهد. تخلیه‌ی منیزیوم میتواند باعث توقف رشد استخوان، کاهش فعالیت استئوبلاست‌ها و استئوکلاست‌ها، استئوپنی و افزایش شکنندگی استخوان شود. کمبود محتوای منیزیوم منجر به تشکیل کریستالهای معدنی بیشتر و بزرگتر در استخوان می‌شود که این کریستالها نسبت به کریستالهای بی‌شکل (آمورف) شکننده‌تر هستند.
تخلیه‌ی منیزیوم بدن با تعدادی از آریتمی‌های قلبی شامل فیبریلاسیون دهلیزی، ضربان‌های نابجای دهلیزی و بطنی، تاکی کاردی بطنی و فیبریلاسیون بطنی همراه است. در افرادیکه کمبود منیزیوم دارند، منیزیوم در درمان این آریتمی‌ها مؤثر است. این عنصر میتواند در درمان آریتمی‌های قلبی در افرادیکه کمبود منیزیوم هم ندارند مؤثر باشد. این مسئله بخصوص در مورد درمان آریتمی torsade de pointes با منیزیوم صحت دارد.

مکانیسم اثر ضد آریتمی منیزیوم بطور کامل شناخته نشده است. فعالیت ضد آریتمی این عنصر ممکن است با نقش آن در حفظ پتاسیم داخل سلولی ارتباط داشته باشد. این اثر منیزیوم همچنین میتواند با نقش آن بعنوان یک بلوک کننده‌ی طبیعی کانال‌های کلسیم مرتبط باشد.
سولفات منیزیوم بطور گسترده برای جلوگیری از تشنج‌های اکلامپتیک در زنان بارداری که فشار خون بالا دارند استفاده می‌شود. تصور می‌شود که وازواسپاسم در پره‌اکلامپسی در نتیجه‌ی اختلال عملکرد اندوتلیال عروق ایجاد می‌شود. مطالعات آزمایشگاهی، همچنین مطالعه روی انسان‌ها نشان داده‌اند که منیزیوم تولید پروستاسایکلین وازودیلاتور (گشاد کننده‌ی عروق) را افزایش میدهد. این عنصر همچنین میتواند از آسیب اندوتلیوم توسط گونه‌های فعال اکسیژن جلوگیری کند.

عملکرد سولفات منیزیوم در درمان اکلامپسی میتواند به دلیل آزاد شدن پروستاگلاندین اندوتلیال توسط منیزیوم، جلوگیری از آسیب اندوتلیوم در اثر گونه‌های فعال اکسیژن و مهار تجمع پلاکتی باشد. منیزیوم میتواند از طریق بلوک کانالهای کلسیم سلولهای عصبی و اثر آنتاگونیستی روی گیرنده‌ی گلوتامات –N- متیل- -D آسپارتات (NMDA) بعنوان یک عامل ضد تشنج عمل کند.
برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که در برخی از جمعیت‌هایی که دریافت منیزیوم از رژیم غذایی در آنها کم بوده است میزان بروز فشار خون افزایش یافته است. مطالعه‌ی دیگری گزارش می‌کند که دریافت منیزیوم در افراد با فشار خون نرمال بطور قابل توجهی بیشتر از افراد با فشار خون بالای درمان نشده می‌باشد. مطالعات مداخله‌ای با منیزیوم جهت درمان فشار خون بالا، نتایج متناقضی در بر داشته‌اند. مکانیسم اثر ضد فشار خونی منیزیوم نامشخص است. یک مکانیسم احتمالی بدین صورت می‌باشد که این عنصر بعنوان یک بلوک‌کننده کانالهای کلسیم عمل‌کرده و باعث انبساط عروق می‌شود.
درچند مطالعه گزارش شده است که تخلیه‌ی منیزیوم بدن منجر به مقاومت به انسولین و اختلال در ترشح انسولین و اختلال در تحمل گلوکز می‌شود.
برخی مطالعات گزارش کرده‌اند که در افراد مسن مبتلا
به دیابت نوع 2 که منیزیوم دریافت کرده‌اند، میزان پاسخ
به انسولین بیشتر شده است. مکانیسم اثر این عنصر در
بهبود کنترل قند‌خون مشخص نمی‌باشد. منیزیوم یک
کوفاکتور برای واکنش‌های فسفریلاسیون بوده میتواند انتقال سیگنال انسولین را تحت تأثیر قرار داده همچنین میزان اتصال انسولین به گیرنده را تغییر دهد. این‌ها احتمالاتی در مورد اثرات منیزیوم می‌باشد.
دیده شده است که منیزیوم داخل وریدی در برخی افراد مبتلا به آسم اثرات برونکودیلاتوری (گشاد کنندگی برونش‌ها) داشته است. مکانیسم ایجاد این اثر نامشخص است.
مکانیسم اثر منیزیوم در حفاظت از میوکارد، طی یک انفارکتوس حاد میوکارد نامشخص است. مکانیسم‌های احتمالی شامل اثرات آنتی آریتمیک منیزیوم و همچنین نقش احتمالی آن در جلوگیری از تجمع پلاکت‌ها می‌باشد.

اثرات وازودیلاتوری منیزیوم (از طریق عملکرد بلوک کنندگی کانالهای کلسیم) و کاهش اختلالات عملکرد ناشی از برقراری مجدد جریان خون (reperfusion) دو مکانیسم احتمالی دیگر برای اثرات حفاظتی منیزیوم از میوکارد می‌باشد. مکانیسم اثر ضد میگرنی منیزیوم نیز نامشخص است.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: میزان جذب منیزیوم با میزان منیزیوم خورده شده نسبت عکس دارد. در یک مطالعه میزان جذب نسبی منیزیوم از ...

میزان جذب منیزیوم با میزان منیزیوم خورده شده نسبت عکس دارد. در یک مطالعه میزان جذب نسبی منیزیوم از 7 تا 36 میلی‌گرم منیزیوم خورده شده، 65% تا 70% بوده است. در همان مطالعه میزان جذب نسبی از 960 تا 1000 میلی‌گرم منیزیوم دریافت شده، 11% تا 14% گزارش شده است. در یک مطالعه‌ی انجام شده در مورد جذب منیزیوم از منابع غذایی گزارش شده است که در مردان مسن سالم با دریافت روزانه 380 میلی‌گرم منیزیوم، میزان جذب نسبی %40 تا %60 بوده است.
به نظر میرسد این عنصر از هر دو روده‌ی کوچک و بزرگ جذب شده و بیشترین میزان جذب در ژژنوم دیستال و ایلئوم می‌باشد. میزان جذب نسبی نمک‌های منیزیوم عمدتاً به میزان محلول بودن آنها در مایعات روده‌ای و همچنین میزان منیزیوم خورده شده بستگی دارد. نمک‌های منیزیوم با روکش‌ روده‌ای (enteric- Coated) کمتر از محصولات بدون روکش روده‌ای جذب می‌شوند. نمک‌هایی که قابلیت حل شدن زیادی دارند مانند سیترات منیزیوم، نسبت به نمک‌هایی که قابلیت حل شدن کمی دارند مانند اکسید منیزیوم بسیار بیشتر جذب می‌شوند.

تعدادی از گزارشات بیان میکنند که آنیون متقابل نمک منیزیوم روی جذب آن تأثیر میگذارد. منیزیوم آسپارتات و منیزیوم اوروتات فراوانترین نوع نمک‌های منیزیوم موجود می‌باشد. هیچگونه اطلاعات قابل توجهی وجود ندارد که نشان دهد
آیا طبیعت آنیون‌های متقابل، مستقل از نقش احتمالی آنها
در قابلیت حل شدن نمک‌ها، هیچگونه تفاوت قابل
توجهی در میزان فراهم زیستی نمک‌های منیزیوم ایجاد می‌کند یا نه.
به نظر میرسد منیزیوم از طریق هردو مکانیسم انتقال فعال و غیرفعال جذب می‌شود. مکانیسم انتقال فعال اشباع شدنی
به این دلیل انجام می‌شود که در شرایط دریافت کم
منیزیوم، بیشترین جذب صورت گیرد. شواهد قابل توجهی
برای تائید نقش ویتامین D و متابولیت فعال آن، 1و 25-دی هیدروکسی ویتامین D (1,25(OH)2D) در جذب منیزیوم
وجود ندارد.
منیزیوم از طریق گردش خون پورت به کبد و بوسیله‌ی گردش خون سیستمیک به سایر قسمت‌های بدن منتقل می‌شود. قسمت زیادی از منیزیوم خورده شده توسط استخوان برداشت می‌شود. به نظر میرسد انتقال این عنصر به داخل سلول نیازمند وجود سیستم انتقال با واسطه‌ی حامل می‌باشد. منیزیوم
توسط کلیه‌ها دفع شده و ارگان اصلی دخیل در هوموستاز منیزیوم می‌باشد. منیزیوم ترشح توبولی ندارد، فیلتر شده و بازجذب می‌شود. حدود 65% از منیزیوم فیلتر شده در قوس
هنله و 20% تا 30% از آن در توبول پیچ خورده‌ی نزدیک باز جذب می‌شود.
حدود %3 تا %5 از منیزیوم فیلتر شده به داخل ادرار دفع می‌شود. مکانیسم‌های تنظیمی کلیه‌ها در حفظ هوموستاز این عنصر مشخص نیست.
مطالب زیادی در مورد فارماکوکینتیک منیزیوم وجود دارد که شناخته نشده‌اند. مطالعات همچنان ادامه دارند.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: کمبود منیزیوم با پاتوژنز ناهنجاری‌های جدی بسیاری همراه است بخصوص بیماری‌های ایسکمیک قلبی، نارسایی ... کمبود منیزیوم با پاتوژنز ناهنجاری‌های جدی بسیاری همراه است بخصوص بیماری‌های ایسکمیک قلبی، نارسایی احتقانی قلب، مرگ ناگهانی قلبی، آریتمی‌های قلبی، دیابت ملیتوس، پره‌اکلامپسی/اکلامپسی، افزایش فشار خون وبیماریهای دیگر. غالباً در این شرایط درمان با مکمل‌های منیزیوم کمک کننده است. همچنین شواهدی وجود دارند که نشان میدهند استفاده از آن در موارد پوکی استخوان، الکلسیم، میگرن، آسم، سندرم‌های پیش از قاعدگی، سنگ‌های کلیوی و حملات قلبی
می‌تواند سودمند باشد. همچنین میتواند به پیشگیری یا
کاهش بروز فلج مغزی و عقب ماندگی ذهنی در
نوزادان زودرس کمک کند. شواهد تأیید کننده‌ای برای
این نظرات که: منیزیوم میتواند عملکردی جسمی/ ورزشی
را افزایش دهد یا یک داروی ضد افسردگی مؤثر است یا
استفاده از آن در درمان ناهنجاریهای دوقطبی مفید است،
وجود ندارد.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : منیزیوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی منع مصرف دارد. همچنین استفاده از آن در افرادیکه بلوک‌های ... منیزیوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی منع مصرف دارد. همچنین استفاده از آن در افرادیکه بلوک‌های دهلیزی بطنی (AV) درجه بالا دارند مگر بلوک‌های AV درجه بالایی که ضربان ساز مصنوعی دارند غیر مجاز است. منیزیوم در افرادیکه به هریک از اجزای تشکیل دهنده‌ی مکمل‌های حاوی منیزیوم حساسیت دارند منع مصرف دارد.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف منیزیوم با دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز (به فرم ... زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف منیزیوم با دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز (به فرم مکمل) اجتناب کنند مگر اینکه دوزهای بیشتر از این مقدار توسط پزشک تجویز شده باشد.
افراد مبتلا به میاستنی گراویس باید از مصرف مکمل‌های منیزیوم خودداری کرده چون ضعف عضلانی را شدیدتر کرده و یک بحران میاستنیک ایجاد می‌کند.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: شایعترین عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مکمل‌های منیزیوم اسهال است. سایر علایم گوارشی که ممکن است ایجاد ...

شایعترین عارضه‌ی جانبی ناشی از مصرف مکمل‌های منیزیوم اسهال است. سایر علایم گوارشی که ممکن است ایجاد شوند شامل تهوع و کرامپ‌های شکمی می‌باشد. البته استفاده از این مکمل همراه با غذا، احتمال ایجاد اسهال و سایر علایم گوارشی را کاهش می‌دهد. اسهال و سایر علایم گوارشی بطور معمول در دوزهای بیشتر از 350 میلی‌گرم در روز ایجاد می‌شوند. دوزهای 350 میلی‌گرم و کمتر عموماً به خوبی تحمل می‌شوند.
افراد مبتلا به نارسایی کلیه ممکن است با مصرف مکمل‌های منیزیوم دچار هیپرمنیزیمی شوند (به موارد منع مصرف مراجعه کنید). عوارض جانبی جدی ناشی از مصرف مکمل‌های خوراکی منیزیوم در افرادیکه عملکرد کلیوی نرمال دارند نادر است ولی مواردی گزارش شده‌اند.

یک نوزاد هشت هفته‌ای به دنبال دریافت مقادیر زیاد پودر اکسید منیزیوم طی دو روز متوالی، دچار الکالوز متابولیک، اسهال و از دست رفتن آب بدن (دهیدراتاسیون) شد. یک خانم بالغ به دنبال مصرف مداوم روزانه 30 گرم اکسید منیزیوم دچار آلکالوز متابولیک و هایپوکالمی شد. در بالغینی که دوزهای مسهل و زیاد منیزیوم دریافت می‌کرده‌اند، ایلئوس پارالیتیک گزارش شده است. در یک مورد خودکشی، بیمار 465 گرم سولفات منیزیوم را بعنوان مسهل مصرف کرده و در مقابل مصرف بیش ‌از اندازه‌ی عمدی دارو دچار ایست قلبی ریوی شده است.

چند مورد مرگ و میر در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه که دوزهای بسیار زیاد منیزیوم را بصورت سولفات منیزیوم یا اکسید منیزیوم دریافت کرده بودند نیز گزارش شده است.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
بیس فسفونات‌ها (آلندرونات alendronate، اتیدرونات etidronate، ریزدرونات risedronate): ...
داروها
بیس فسفونات‌ها (آلندرونات alendronate، اتیدرونات etidronate، ریزدرونات risedronate): مصرف همزمان یک بیس فسفونات و منیزیوم میتواند جذب بیس فسفونات را کاهش دهد.
کینولون‌ها (سیپروفلوکساسین ciprofloxacine، گاتی فلوکساسینgatifloxacine، لووفلوکساسین levofloxacine، لومفلوکساسین lomefloxacine، موکسی فلوکساسین moxifloxacine، نورفلوکساسین norfloxacine، افلوکساسین ofloxacin، اسپارفلوکساسین sparfloxacin،  ترووافلوکساسین trovafloxacin): مصرف همزمان یک کینولون و منیزیوم میتواند جذب کینولون را کاهش دهد.
تتراسایکلین‌ها (داکسی‌سایکلین doxycycline، مونوسایکلین monocycline، تتراسایکلین tetracycline): مصرف همزمان یک تتراسایکلین و منیزیوم میتواند جذب تتراسایکلین را کاهش دهد.

   مکمل‌های غذایی
بور: بور میتواند سطوح منیزیوم را افزایش دهد.
کلسیم: دریافت همزمان دوزهای زیاد کلسیم- بیشتر از 2 گرم- میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد. بسیاری از مطالعات نشان داده‌اند که مصرف همزمان دوزهای معمولی کلسیم و منیزیوم، جذب منیزیوم را کاهش نمیدهد.
اینوزیتول هگزافسفات: مصرف همزمان اینوزیتول هگزافسفات و منیزیوم میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.
آهن: مصرف همزمان منیزیوم و آهن می‌تواند جذب آهن را کم کند.
منگنز: مصرف همزمان منیزیوم و منگنز میتواند جذب منگنز را کم کند.
اولیگوساکاریدهای غیرقابل هضم (فروکتو اولیگوساکاریدها، اینولین): مصرف همزمان منیزیوم و اولیگوساکاریدهای
غیرقابل هضم میتواند جذب منیزیوم از کولون را افزایش
دهد.
فسفات: مصرف همزمان منیزیوم و فسفات میتواند جذب هردو عنصر را کاهش دهد.
سدیم آلژینات: مصرف همزمان سدیم آلژینات و منیزیوم میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.

)    غذاها
مصرف همزمان مکمل‌های منیزیوم با غذاهای غنی از اگزالیک اسید (اسفناج، سیب‌زمینی شیرین، ریواس و لوبیا) یا فیتیک اسید (نانهای تخمیر نشده، لوبیای خام، دانه‌های گیاهی، آجیل، حبوبات و مشتقات سویا) میتواند جذب منیزیوم را کاهش دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: چندین شکل از منیزیوم وجود دارد که بعنوان مکمل غذایی مصرف می‌شوند. این اشکال عبارتند از: منیزیوم ... چندین شکل از منیزیوم وجود دارد که بعنوان مکمل غذایی مصرف می‌شوند. این اشکال عبارتند از: منیزیوم اکسید، منیزیوم گلوکونات، منیزیوم کلرید، منیزیوم سیترات،
منیزیوم هیدروکسید، منیزیوم آسپارتات، منیزیوم
اوروتات، منیزیوم آرژینات، منیزیوم پیدولات و سایر
انواع آمینواسیدی و اولیگوپپتیدی منیزیوم. مکمل‌های
منیزیوم بصورت مکمل‌های تکی یا فرآورده‌های ترکیبی
موجود می‌باشد. برخی از محصولات حاوی مخلوطی از
انواع فرم‌های منیزیوم مانند منیزیوم اکسید، منیزیوم کلرید و منیزیوم گلوکونات هستند. محصولات ترکیبی بسیاری موجود می‌باشد.
دوزهای معمولی منیزیوم (بصورت عنصر منیزیوم) از 100 تا 350 میلی‌گرم در روز متغیر است.
مصرف مکمل‌های منیزیوم همراه با غذا احتمال ایجاد اسهال را کاهش میدهد.
سازمان غذا و داروی آکادمی ملی علوم ایالات متحده
مقادیر زیر را بعنوان میزان کافی دریافت (AI) و
میزان مجاز توصیه شده در رژیم غذایی (RDA) برای
منیزیوم ذکر می‌کند:

(AI)
30 mg/day    نوزادان
 صفر تا 6 ماه
75 mg/day    7 تا 12 ماه
(RDA)
80 mg/day    کودکان
1 تا 3 سال
130 mg/day
    4 تا 8 سال
240 mg/day    پسرها
9 تا 13 سال
410 mg/day    4 تا 18 سال
240 mg/day    دخترها
9 تا 13 سال
360 mg/day    4 تا 18 سال
400 mg/day    مردان
19 تا 30 سال
420 mg/day    31 تا 50 سال
420 mg/day    51 تا 70 سال
420 mg/day    بیشتر از 70 سال
310 mg/day    زنان
19 تا 30 سال
320 mg/day    31 تا 50 سال
320 mg/day    51 تا 70 سال
320 mg/day    بیشتر از 70 سال
400 mg/day    حاملگی
14 تا 18 سال
350 mg/day    19 تا 30 سال
380 mg/day    31 تا 50 سال
360 mg/day    شیردهی
14 تا 18 سال
310 mg/day    19 تا 30 سال
320 mg/day    31 تا 50 سال

سازمان غذا و دارو مقادیر زیر را بعنوان حداکثر میزان مجاز (UL) استفاده از مکمل‌های منیزیوم (منابع غیر غذایی منیزیوم) توصیه می‌کند:

(UL)
غیر قابل تعیین    نوزادان
0 تا 12 ماه
mg 65    کودکان
1 تا 3 سال
mg 110    4 تا 8 سال
mg 350    حاملگی
14 تا 50 سال
mg 350    شیردهی
14 تا 50 سال
mg350    بالغین
میزان روزانه‌ی (Daily Value= DV) منیزیوم، که برای تعیین درصد ارزش غذایی روی برچسب‌های مکمل‌های تغذیه‌ای و مواد غذایی بکار میرود، 400mg می‌باشد. مأخذ اطلاعات مربوط به DV منیزیوم از 1973 U.S. RDA می‌باشد.
سازمان غذا و دارو اعلام کرده است در افرادیکه شرایط کلینیکی خاصی دارند مانند تتانی نوزادی، هایپراوریسمی، هایپرلیپیدمی، مسمومیت با لیتیوم، هایپرتیروئیدی، آریتمی‌های قلبی، مسمومیت با دیجیتال‌ها، مصرف مکمل‌های منیزیوم با مقادیر بیشتر از UL‌های ذکر شده در توضیحات بالا و با تجویز پزشک میتواند سودمند باشد.

ادامه بستن متن
لیست محصولات موجود در ایران
سیترامگ ب6 سوپرابیون

کشور تولید کننده

سوئیس

نام شرکت عرضه کننده

اکسون فارمد ایرانیان

تعداد در هر بسته

60 قرص روکشدار در بلیسترهای 20 عددی

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم,ویتامین ب6.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
ایزومکس ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتا آریا

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ایزوفلاوون‌های سویا,منیزیوم.کلسیم، ویتامین د

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
دیابتون ویتابیوتیکس

کشور تولید کننده

انگلستان

نام شرکت عرضه کننده

ویتابیوتیکس

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ال- کارنیتین,روی,سلنیوم ,فولات ,کرومیوم ,منیزیوم.ویتامین های آ، دی، ای، سی، آهن، مس، منگنز، ید

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
پودر اسوالین النافارم

نام شرکت عرضه کننده

شفا تاب دارو

تعداد در هر بسته

1بطری100میلی لیتر+20ساشه 1گرمی

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم,ویتامین ث.

شکل دارویی

پودر

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
منیزیم 21 سنتری

نام برند

21 سنتری
21 CENTURY

کشور تولید کننده

آمریکا

نام شرکت عرضه کننده

پوراطب

تعداد در هر بسته

110 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

منیزیوم.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر