پیپرین
.
پیپرین آلکالوئیدی است که به طور طبیعی در گیاهان متعلق به خانواده Piperaceae مثل Piper nigrum L معروف به فلفل سیاه و Piper longum L معروف به فلفل بلند یافت می‌شود. پیپرین ماده تند اصلی در این گیاهان است که از میوه گیاهان فلفل سیاه و فلفل بلند جدا می‌شود. پیپرین 1 تا 99% از این گیاهان را تشکیل می‌دهد. اصطلاح فلفل سیاه هم برای گیاه Piper nigrum و هم برای چاشنی‌ای که عمدتاً در میوه گیاه است، استفاده می‌شود.
برای مشاهده متن مرجع و
رفرنس در کتاب PDR for Nutritional Supplements اینجا کلیک کنید.
سوال خود را مطرح کنید. لطفا پیش از طرح سوال، پرسش و پاسخ های قبلی را ملاحظه فرمایید. ممکن است پرسش شما، قبلا پاسخ داده شده باشد
| نام علمی: | پیپرین |
|---|---|
| نام علمی(لاتین): | Piperine |
| دسته بندی: | آنتی اکسیدان ها/ملکول های گیاهی/فیتوکمیکال ها |
| توضیحات علمی: |
پیپرین ماده جامد است نامحلول در آب و باز ضعیفی است که در ابتدا بی‌مزه
بوده ولی سپس، حس سوزش ایجاد ...
پیپرین ماده جامد است نامحلول در آب و باز ضعیفی است که در ابتدا بی‌مزه
بوده ولی سپس، حس سوزش ایجاد می‌کند. پیپرین به خانواده وانیلوئیدهای مرکب
تعلق دارد. کاسپیازین، ماده تند فلفل چیلی نیز از اعضای دیگر این خانواده
محسوب می‌شود. فرمول مولکولی پیپرین C17H19NO3 و وزن مولکولی آن 285.34
دالتون است. پیپرین ایزومر فضایی ترنس- ترنس 1- پیپروئیل پیپریدین است. یکی از این فراورده‌ها با نام سانسکریت Trikatu، حاوی فلفل سیاه، فلفل بلند و زنجبیل است. ماده دیگر با نام سانسکریت |
| عملکرد: |
پیپرین ممکن است، فراهمی زیستی بعضی از داروها و مواد مغذی را افزایش دهد. این ترکیب فعالیت ضد التهابی ...
پیپرین ممکن است، فراهمی زیستی بعضی از داروها و مواد مغذی را افزایش دهد. این ترکیب فعالیت ضد التهابی داشته و ممکن است فرایند هضم را بهبود دهد. نتایج مطالعات اخیر نشان می‌دهد که پیپرین به طور موضعی، فعالیت تحریک ملانوسیت و فعالیت آنتی‌ویتیلیگو دارد. ادامه بستن متن |
| مکانیسم عمل: |
پیپرین سطوح سرمی و نیمه‌عمر سرمی بعضی مواد مغذی مثل کوآنزیم 10Q و بتا- کاروتن را افزایش می‌دهد. ...
پیپرین سطوح سرمی و نیمه‌عمر سرمی بعضی مواد مغذی مثل کوآنزیم 10Q و بتا- کاروتن را افزایش می‌دهد. مکانیسم این عمل شناخته شده نیست. به نظر می‌رسد که این ماده ایزوفرم‌های مختلفی از سیتوکروم p450 و همچنین UDP- گلوکورونیل‌ترانسفراز و هپاتیک آریل هیدروکربن هیدروکسیلاز و آنزیم‌های دیگر دخیل در متابولیسم داروها و زنوبیوتیک را مهار می‌کند. با این وجود، به نظر می‌رسد پیپرین این فعالیت را فقط در صورت تجویز هم زمان با ادویه‌های بیواکتیو دیگر مثل کاپسیازین و کورکومین انجام می‌دهد.مکتنیسم عمل آنتی ویتیلیگو پیپرین به طور کامل شناخته نشده است. |
| فارماکوکینتینک: |
فارماکوکینتیک پیپرین در انسان‌ها به طور کامل شناخته نشده است. در موش‌ها، پیپرین بعد از خوردن جذب ...
فارماکوکینتیک پیپرین در انسان‌ها به طور کامل شناخته نشده است. در موش‌ها، پیپرین بعد از خوردن جذب شده و بعضی متابولیت‌های شناخته شده آن شامل پیپرو نیلیک اسید، پیپرونیل الکل، پیپرونال و وانیلیک اسید، در ادرار یافت می‌شود. متابولیتی به نام پیپریک اسید در صفرا یافت می‌شود. مطالعات فارماکوکینتیک انسانی مورد نیاز است. ادامه بستن متن |
| موارد مصرف: |
پیپرین در دوزهای مناسب ممکن است در افزایش فراهمی زیستی بعضی داروها و مواد مغذی مفید باشد. شواهد ...
پیپرین در دوزهای مناسب ممکن است در افزایش فراهمی زیستی بعضی داروها و مواد مغذی مفید باشد. شواهد ابتدایی مبنی بر نقش این ماده در هضم غذا وجود دارد. پیپرین همچنین ممکن است فعالیت ضد تشنج، آنتی کارسینوژنیک و ضدالتهابی داشته باشد. از طرف دیگر این ماده ممکن است در بعضی شرایط کار سینوژنیک و سیتوتوکسیک بوده و در فرایند تولید مثل اختلال ایجاد کند و اثرات منفی روی اسپرم داشته باشد. استعمال موضعی آن اثر آنتی ویتیلیگو دارد. |
| موارد منع مصرف : |
پیپرین برای افراد دارای حساسیت به هر جز محصولات حاوی پیپرین منع مصرف دارد. پیپرین برای افراد دارای حساسیت به هر جز محصولات حاوی پیپرین منع مصرف دارد. ادامه بستن متن |
| موارد احتیاط: |
مصرف این مکمل در زنان باردار و مادران شیرده غیر مجاز است. پیپرین به طور کلی در دوزهای بالاتر از ... مصرف این مکمل در زنان باردار و مادران شیرده غیر مجاز است. افرادی که داروهای ذکر شده در تداخلات دارویی را مصرف می‌کنند، باید در استفتده از مکمل‌های پیپرین احتیاط کنند. |
| عوارض جانبی: |
دوز معمول پیپرین در فرمولهای تغذیه‌ای 5 میلی‌گرم است و به ندرت از دوز 15 میلی‌گرم به طور روزانه ...
دوز معمول پیپرین در فرمولهای تغذیه‌ای 5 میلی‌گرم است و به ندرت از دوز 15 میلی‌گرم به طور روزانه تجاوز می‌کند. هیچ عارضه جانبی با این دوزها گزارش نشده است. پیپرین اگر با زبان تماس پیدا کند در ابتدا بی‌مزه بوده ولی سپس، حس سوزش ایجاد می‌کند. ادامه بستن متن |
| تداخلات: |
داروها پیپرین معمولاً در دوز 20 میلی‌گرم یا بیشتر، متابولیسم داروهای زیر را مهار می‌کند: ... داروها پیپرین معمولاً در دوز 20 میلی‌گرم یا بیشتر، متابولیسم داروهای زیر را مهار می‌کند: Propanolol، Theophylline، Phenytoin، Sulfadiazene، Rifampisin، Isoniazid، Ethambutol، Pyrazinamideو Dapsone. این لیست کامل نیست. پیپرین یک مهارکننده غیراختصاصی داروها و زنوبیوتیک‌ها است. اکثر داروهای متابولیز شده از طریق آنزیم‌های سیتوکروم p450،احتمالاً تحت تاثیر پیپرین قرار می‌گیرند. مکمل‌های غذایی نتایج مطالعات نشان می‌دهد که، پیپرین در یک دوز 5 میلی گرمی روزانه، جذب بتاکاروتن و کوآنزیم 100Q را افزایش می‌دهد. در یک دوز 20 میلی گرمی روزانه، جذب کورکومین را افزایش داده و همچنین جذب ویتامین B6، ویتامین C و سلنیوم معدنی در فرم L- سلنومتیونین بهبود می‌دهد. غذاها پیپرین ممکن است جذب بتاکاروتن، ویتامین B6، ویتامین C و L- سلنومتیونین موجود در غذاهای خاصی را افزایش دهد. ادامه بستن متن |
| نحوه و میزان مصرف: |
میزان پیپرین در فلفل سیاه از 5 تا 9% متغیر است. مصرف روزانه پیپرین در افرادی که از فلفل سیاه به طور ...
میزان پیپرین در فلفل سیاه از 5 تا 9% متغیر است. مصرف روزانه پیپرین در افرادی که از فلفل سیاه به طور منظم استفاده، می‌کنند تقریباً 17 تا 31 میلی‌گرم روزانه است. پیپرین در مکمل‌ها به تنهایی و یا در فرآورده‌های ترکیبی موجود است. دوز معمول 15 میلی‌گرم روزانه است. ادامه بستن متن |