بر اساس دستورالعمل سازمان غذا و دارو، سایت هیچگونه فعالیتی در راستای فروش مکمل های غذایی ندارد.

ویتامین ب2 ریبوفلاوین

ویتامین ب2 ریبوفلاوین

.

ریبوفلاوین یا ویتامین B2 یک ماده مغذی ضروری در تغذیه انسان است و نقش کلیدی در تولید انرژی ایفا می‌کند. این ماده پیش ساز مونونوکلوئید فلاوین (FMN، ریبوفلاوین مونوفسفات) و دی نوکلوئید فلاوین آدنین (FAD) است. FMN و FAD به صورت کوفاکتورهایی برای گروهی از پروتئین‌ها به کار می‌روند که فلاووآنزیم خوانده می‌شوند.

فلاووآنزیم‌ها، طیف وسیعی از واکنش‌های بیوشیمیایی، به ویژه نوع احیا را کاتالیز می‌کنند. در میان سایر موارد، آنها عناصر کلیدی در تنفس سلولی هستند. در تنفس سلولی، FAD و FMN به عنوان یک پذیرنده هیدروژن در زنجیره انتقال الکترونی میتوکندری شرکت می‌کنند،

هیدروژن‌های مشتق شده از مواد غذایی را گرفته و الکترون‌ها را به سیستم سیتوکروم منتقل می‌کنند، در طی این فرآیند انرژی سلولی تولید می‌گردد. ریبوفلاوین می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی در بعضی افراد مبتلا به بیوانرژی تغییر یافته مغزی موثر باشد.

برای مشاهده متن مرجع و رفرنس در کتاب PDR for Nutritional Supplements اینجا کلیک کنید.


فروویتا سان لایف

نام برند

سان لایف
SUNLIFE

کشور تولید کننده

آلمان

نام شرکت عرضه کننده

آیلار طب آذر

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,ال-لیزین,روی,منگنز,ویتامین آ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.کلسیم ،پتاسیم ،منگنز

شکل دارویی

شربت

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورمن سوپرابیون

کشور تولید کننده

سوئیس

نام شرکت عرضه کننده

اکسون فارمد ایرانیان

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

فولات ,ویتامین آ,ویتامین E,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6,ویتامین ث,ویتامین دی.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورس کپ زنانه ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

60 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ال-سیستئین,ال-متیونین ,فولات ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورس کپ آقایان ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

60 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,ال-سیستئین,ال-متیونین ,پروتئین سویا,روی,فولات ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
مگ ادونسد ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,منیزیوم,ویتامین E,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6,ویتامین ث,ویتامین دی.منگنز مس سلنیوم کرومولین

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر

نام علمی: ریبوفلاوین
نام علمی(لاتین): Riboflavin (Vitamin B2)
دسته بندی: ویتامین ها
توضیحات علمی: کمبود ریبوفلاوین یا آریبوفلاوینوزیس در اصل با نام پلاگرا سین پلاگرا شناخته می‌شد. شایع‌ترین علت ...

کمبود ریبوفلاوین یا آریبوفلاوینوزیس در اصل با نام پلاگرا سین پلاگرا شناخته می‌شد. شایع‌ترین علت کمبود ریبوفلاوین بی کفایتی رژیم غذایی است که در افرادی که از منابع غذایی غنی از ویتامین مانند گوشت، تخم مرغ، شیر، پنیر، ماست، سبزیجات برگ سبز و غلات کامل استفاده نمی‌کنند، روی می‌دهد. کمبود ویتامین، ممکن است در افراد مسنی که مقدار زیادی چای یا قهوه، نان تُست شده و کلوچه می‌خورند نیز رخ دهد.

کمبود ریبوفلاوین در افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی، الکلی‌ها و افرادی که تغذیه کامل وریدی به همراه ریبوفلاوین ناکافی دارند هم روی می‌دهد. کمبود مرزی ریبوفلاوین، در زمینه درمان ضد رتروویروسی آنالوگ نوکلئوزیدی، به عنوان عامل ایجاد اسیدوز لاکتیکی شدید شناخته شده است.
علایم و نشانه‌های کمبود ریبوفلاوین شامل شیلوز (شکاف سطوح ورمیلیون لب ها)، استوماتیت گوشه‌ای، گلوسیت یا التهاب زبان (زبان مگنتا)، ‌درماتیت سبوره (خصوصا اسکروتوم یا لبیای ماژور و چین‌های نازولبیال را دچار می‌سازد)، گلودرد، پرخونی و ادم غشاهای موکوسی حلقی و دهانی و یک کم خونی نورموکرومیک و نورموسیتیک مرتبط با سیتوپلازی اریتروسیتی خالص مغز استخوان هستند.


کمبود منفرد ریبوفلاوین نادر است. به خصوص کمبود ریبوفلاوین به همراه کمبود سایر ویتامین‌ها و مواد مغذی وجود دارد. به علاوه در سنین بالا تفسیر نشانه‌های پوستی و مخاطی کمبود ریبوفلاوین ممکن است مشکل باشد. زخم‌های مری در مردم ترکمن ایران با کمبود مزمن ریبوفلاوین مرتبط است و شیوع بیشتر سرطان مری در این گروه، توجه به ارتباط بین سرطان مری و کمبود ریبوفلاوین را ایجاد کرده است.


ریبوفلاوین، به علاوه اینکه به عنوان ویتامین B2 خوانده می‌شود، همچنین با عنوان ریبوفلاوین، 7، 8 – دی متیل- 10- (D-11- ریبیتیل) ایزوآلوکسازین، 7، 8- دی متیل- 10- (D- ریبو – 2، 3، 4، 5- تتراهیدروکسی پنتیل) ایزوآلوکسازین و 7، 8- دی متیل- 10- ریبیتیل ایزوآلوکسازین شناخته می‌شود.
فرمول مولکولی آن C17H20N4O6 و وزن مولکولی آن 4/376 دالتون است.


ریبوفلاوین یک پودر نارنجی رنگ است و محلول‌های آبی آن دارای فلورسانس زرد مایل به سبز شدید است. گروه 51- هیدروکسی متیل زنجیره جانبی ریبیتیل ریبوفلاوین در بدن متابولیزه می‌شود تا کوآنزیم مونونوکلئوتید فلاوین یا FMN را ایجادکند. FMN همچنین به عنوان ریبوفلاوین مونوفسفات، ریبوفلاوین- 51- فسفات و ریبوفلاوین – 51- (دی هیدروژن فسفات) شناخته می‌شود. FMN در بدن متابولیزه شده و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) را می‌سازد.

ادامه بستن متن
عملکرد: ریبوفلاوین، فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی و در مقابل سرطان مری ... ریبوفلاوین، فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی و در مقابل سرطان مری موثر باشد. فعالیت ضد آترواسکلروزی و ضد مالاریایی شناخته شده نیز دارد.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: اثر آنتی اکسیدانی ریبوفلاوین به طور عمده از نقش آن به عنوان پیش ساز FAD و اثر این کوفاکتور در تولید ...

اثر آنتی اکسیدانی ریبوفلاوین به طور عمده از نقش آن به عنوان پیش ساز FAD و اثر این کوفاکتور در تولید گلوتاتیون احیا شده آنتی اکسیدانی ناشی می‌شود. گلوتاتیون احیا شده علاوه بر سایر موارد، کوفاکتور پراکسیدازهای گلوتاتیون حاوی سلنیوم (سلنیوم را ببینید) می‌باشد. پراکسیدازهای گلوتاتیون، آنزیم‌های اصلی آنتی اکسیدانی هستند.

گلوتاتیون احیا شده توسط آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز حاویFAD ساخته می‌شود. گزارش شده است که کمبود ریبوفلاوین با نقص دفاع اکسیدانی که باعث افزایش پر اکسیداسیون چربی می‌شود در ارتباط است. افزایش پراکسیداسیون چربی در وضعیت کمبود ریبوفلاوین در بخش وسیعی می‌تواند با تولید دوباره گلوتاتیون احیا شده که برای عملکرد آنتی اکسیدانی پراکسیدازهای گلوتاتیون لازم است همراه باشد.
کمبود ریبوفلاوین می‌تواند منبع میتوکندریایی احیا شده را که به نوبه خود ممکن است فعالیت‌های فلاووآنزیم‌های NADPH – سیتوکروم P450 ردوکتاز و NADPH – سیتوکروم b ردوکتاز را نیز تحت تاثیر قرار دهد، را هم متاثر سازد. گزارش شده است که سطوح افزایش یافته‌ی ریبوفلاوین در مقابل اشکال اکسیداتیو هم پروتئین‌ها (hemeprotenis) محافظت ایجاد می‌کند. انواع اکسیداتیو هم پروتئین‌ها در آسیب‌های خون رسانی مجدد ایجاد می‌شوند.

همچنین نشان داده شده است که ریبوفلاوین در مقابل آسیب خونرسانی مجدد در قلب‌های جداسازی شده خرگوش موثر است. ممکن است محافظت ایجاد شده توسط ریبوفلاوین در مقابل آسیب اکسیداتیو مت هموگلوبین ردوکتاز وابسته به NADPH میانجی‌گری شود که با عنوان فلاوین ردوکتاز شناخته می‌شود.
در این مورد، به نظر می‌رسد ریبوفلاوین با تبدیل به دی هیدرو ریبوفلاوین به صورت یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند. ریبوفلاوین ریه‌ها، مغز و قلب را در مقابل آسیب اکسیداتیو سلولی محافظت می‌کند. گفته می‌شود که این محافظت به واسطه فلاوین ردوکتاز صورت می‌گیرد. بیان شده است که وضعیت‌های با اکسیداسیون بالاتر هم پروتئین‌ها توسط دی هیدروریبوفلاوین به سرعت احیا می‌شوند. اخیرا بیان شده است که ریبوفلاوین با دوز بالا می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی در برخی از افراد موثر باشد.

استدلال مطالعه ریبوفلاوین برای پیشگیری از میگرن برگرفته از یافته‌هایی است در افراد مبتلا به میگرن، که مبنی بر کاهش پتانسیل فسفریلاسیون میتوکندریایی بین حمله‌های میگرنی هستند.


این مورد نشان می‌دهد که افراد مبتلا به میگرن در بین حمله‌ها دچار کاهش ذخیره انرژی میتوکندریایی مغز می‌شوند. این مطالعات بر اساس استفاده از P-NMR31 اسپکتروسکوپی صورت گرفتند.


ریبوفلاوین پیش ساز فلاوین آدنین مونونوکلئوتید (FMN) و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) است که برای فعالیت فلاووآنزیم‌های شرکت کننده در زنجیره انتقال الکترونی و تولید انرژی سلولی مورد نیاز هستند.


اثر ریبوفلاوین بر روی بیوانرژی مغزی، یک مکانیسم محتمل برای فعالیت ضدمیگرنی ریبوفلاوین است. در عمل، مکانیسم‌های احتمالی دیگری نیز وجود دارند.
کمبود ریبوفلاوین با افزایش شیوع سرطان مری در قسمت‌های خاصی از دنیا همراه است. در مطالعه‌ای که در Huixan بر روی مردم جمهوری چین انجام شد، دریافتند که مکمل ریبوفلاوین، شیوع میکرونوکلئوس‌ها را در سلول‌های مری کاهش می‌دهد. میکرونوکلئوس در ضایعات پیش سرطانی دیده می‌شود.

مردم ساکن این ناحیه در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان مری و وضعیت ضعیف از نظر ریبوفلاوین هستند. این نکته نامشخص است، اگرچه مکمل ریبوفلاوین می‌تواند بروز سرطان مری را کاهش دهد. مکانیسم اثر ضد سرطانی ریبوفلاوین نیز نامشخص است. گفته می‌شود که کمبود ریبوفلاوین سرطان‌زایی زنوبیوتیک‌های خاصی مانند رنگ‌های مصنوعی را افزایش می‌دهد.
رنگ‌های مصنوعی توسط سیستم آنزیمی هیدرولاز میکروزومی که FAD مصرف می‌کنند، غیرفعال می‌شوند. ریبوفلاوین به صورت FAD، نقش کلیدی در متابولیسم گلوتاتیون دارد (بالا را ببیند). گلوتاتیون در سم زدایی مواد زنوبیوتیک شرکت دارد. ریبوفلاوین برای حفظ یکپارچگی اپیتلیال حایز اهمیت است. فعالیت ضد آترواسکلروزی ریبوفلاوین با نقش آن در متابولیسم هوموسیستئین همراه است.
هوموسیستئین افزایش یافته سرمی یک عامل خطر مستقل برای بیماری عروق کرونر قلب است. ویتامین B6، فولات و B12 در متابولیسم هوموسیستئین شرکت دارند. متابولیت‌های ریبوفلاوین، FMN و FAD به عنوان کوفاکتورهایی برای آنزیم‌های دخیل در متابولیسم ویتامین B6، فولات و B12 به کار می‌روند. FMN به عنوان یک کوفاکتور برای پیریدوکسین- 51- فسفات اکسیداز به کار می‌رود که برای ساخت شکل فعال ویتامین B6، پیریدوکسال – 51- فسفات لازم است.

FAD کوفاکتوری برای متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز است که برای ساخت 5- متیل تتراهیدروفولات مورد نیاز است. FMN و FAD در متابولیسم ویتامین B12 شرکت دارند و به عنوان کوفاکتورهایی برای متیونین سنتاز ردوکتاز به کار می‌روند. مطالعاتی بر روی مباحث کمبود ریبوفلاوین مورد نیاز هستند تا مفید بودن مکمل ریبوفلاوین در هایپرهوموسیستئینمی را ارزیابی کنند. ریبوفلاوین می‌تواند فعالیت ضد آترواسکلروتیک نیز، ثانویه به عملکرد آنتی اکسیدانی داشته باشد.

ریبوفلاوین در فرم FAD، برای ساخت گلوتاتیون احیا شده توسط آنزیم حاوی FAD گلوتاتیون ردوکتاز مورد نیاز است. گلوتاتیون، کوفاکتور پراکسیدازهای گلوتاتیون است، آنزیم‌های آنتی اکسیدانی که در مقابل پراکسیداسیون چربی و اکسیداسیون لیپوپروتئین‌های با چگالی پایین (LDL) اثر محافظتی دارند. LDL اکسید شده گمان می‌شود که عامل اصلی در پاتوفیزیولوژی آترواسکلروز باشد.


اخیرا بیان شده است که ریبوفلاوین فعالیت ضد مالاریایی دارد. انگل مالاریا مقدار عمده‌ای از هموگلوبین سلول میزبان را به داخل یک ارگانل اسیدی که واکوئل غذایی نامیده می‌شود، می‌بلعد. PH اسیدی واکوئل غذایی برای اکسیداسیون هموگلوبین به مت هموگلوبین مناسب است.

انگل مالاریا هموگلوبین را هضم می‌کند و همچنین در واکوئل غذایی، هم آزاد ترشح شده را به هموزوئین پلی مریزه می‌کند. اخیرا نشان داده شده است که درمان اریتروسیت‌های آلوده به Plasmodium faciparum با ریبوفلاوین، تولید مت هموگلوبین و هموزوئین را کم می‌کند، اندازه واکوئل غذایی را کاهش می‌دهد و رشد غیرجنسی انگل را در محیط کشت مهار می‌کند.
گمان می‌رود که مکانیسم عمل ضد مالاریایی ریبوفلاوین توسط عملکرد آن به عنوان یک سوبسترا برای آنزیم NADPH- مت هموگلوبین ردوکتاز صورت می‌گیرد. در طول این واکنش، مت هموگلوبین احیا می‌شود در حالی که ریبوفلاوین به دی هیدرو ریبوفلاوین اکسید می‌گردد. بنابراین ریبوفلاوین به عنوان یک ماده احیا کننده عمل می‌کند. احیای مت هموگلوبین با مهار ساخت هموزوئین و توسعه واکوئل غذایی و توقف رشد غیرجنسی به شیزوگونی همراه است.

گمان می‌رود که احیای مت هموگلوبین نقش مهمی در محدودسازی مقدار هموگلوبین دارد که برای فرآیندهای بیشتر در دسترس انگل مالاریا قرار دارد. اثرات ریبوفلاوین در این بررسی اخیر با مطالعات گذشته متفاوت است که نشان می‌دهد کمبود ریبوفلاوین یک اثر ضد مالاریایی دارد.


مکانیسم اثر ضد مالاریایی کمبود ریبوفلاوین می‌تواند با یک کاهش در فعالیت آنزیم‌های احیاکننده مانند ریبوفلاوین ردوکتاز همراه باشد که به ریبوفلاوین به عنوان یک کوفاکتور نیاز دارند.


این کاهش فعالیت، سطح گلوتاتیون را کاهش می‌دهد. این عمل باعث افزایش استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون چربی می‌شود، یعنی موقعیت‌هایی که برای انگل مالاریا زیان بار هستند.


استفاده از ریبوفلاوین با دوز بالا به عنوان یک استراتژی ضد مالاریایی بهتر از اثر کمبود ریبوفلاوین در درمان مالاریا است. کمبود ریبوفلاوین ممکن است فقط برای انگل مالاریا مضر نباشد و به میزبان آسیب برساند. بررسی بیشتر در این زمینه بسیار مهم و لازم است. علاوه بر سایر موارد، مسیر درمان با ریبوفلاوین یا کمبود ریبوفلاوین باید پیگیری شود تا یک درمان احتمالی جدید برای مالاریا یافت گردد.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: در غذا، ریبوفلاوین بیشتر به صورت فلاوین مونونوکلئوتید (FMN، ریبوفلاوین- 51- فسفات) و فلاوین آدنین ...

در غذا، ریبوفلاوین بیشتر به صورت فلاوین مونونوکلئوتید (FMN، ریبوفلاوین- 51- فسفات) و فلاوین آدنین دی نوکلئوئید (FAD) یافت می‌شود. ریبوفلاوین برای غنی سازی غذا استفاده می‌شود. ریبوفلاوین و ریبوفلاوین- 51- فسفات اشکال اصلی مکمل غذایی ریبوفلاوین هستند و نوع اصلی ریبوفلاوین است.

انواع کوآنزیمی ریبوفلاوین (FAD , FMN) که به صورت کووالانتی به پروتئین‌ها متصل نیستند، از پروتئین‌ها در محیط اسیدی معده از پروتئین‌ها رها می‌شوند. اشکال با اتصال کووالانتی یا ریبوفلاوین در سوکسینات دهیدروژناز میتوکندریایی، از پروتئین‌هایی که به آنها متصل هستند، توسط پروتئولیز آزاد می‌شوند.
FAD و FMN به واسطه عمل پیروفسفاتاز و فسفاتاز به ترتیب در روده باریک به ریبوفلاوین تبدیل می‌شوند.


ریبوفلاوین، به طور عمده در پروکسیمال روده باریک توسط سیستم انتقال قابل اشباع جذب می‌شود. سرعت جذب هنگامی که ریبوفلاوین با غذا خورده می‌شود افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد که حضور نمک‌های صفراوی جذب ریبوفلاوین را تسهیل می‌کند. بیشترین مقدار جذب شده ریبوفلاوین از یک دوز خوراکی منفرد حدود 27 میلی‌گرم است.
مقدار جذب ریبوفلاوین- 51- فسفات و FAD به نظر بسیار پایین است.

در طول فرآیند جذب، ریبوفلاوین، به FMN تبدیل می‌شود که آن هم توسط انتروسیت‌ها برای نیازهای متابولیتی آنها مصرف می‌شود یا دوباره برای فرآیندهای بیشتر به ریبوفلاوین تبدیل می‌شود. ریبوفلاوین از طریق جریان وریدی به کبد و از طریق جریان خون سیستمیک به بافت‌های مختلف بدن منتقل می‌شود.
در صد زیادی از ریبوفلاوین سرم توسط ایمونوگلوبولین‌ها حمل می‌شود. مقداری از ریبوفلاوین سرم توسط آلبومین حمل می‌شود. ریبوفلاوین در غلظت‌های فیزیولوژیکی از طریق انتشار تسهیل شده و در غلظت‌های بالاتر، از طریق انتشار غیرفعال به داخل سلول‌ها منتقل می‌شود. در درون سلول‌ها، ریبوفلاوین توسط فلاووکیناز به FMN تبدیل می‌شود. FMN توسط FAD سنتتاز به FAD تبدیل می‌گردد. FAD شکل عمده ریبوفلاوین در بافت است.

مقدار بسیار کمی از ریبوفلاوین در داخل بافت‌ها ذخیره می‌شود. مقادیر اضافی تر از نیازهای بدن عمدتا توسط کلیه‌ها دفع می‌شوند.
شماری از متابولیت‌های ریبوفلاوین همچنین در ادرار یافت می‌شوند که شامل 7- هیدرومتیل ریبوفلاوین، 8- هیدروکسی متیل ریبوفلاوین، 8 –آلفا- سولفونیل ریبوفلاوین، 51- ریبوفلاوینیل پپتید، 10- هیدروکسی اتیل فلاوین، لومی فلاوین، 10- فرمیل متیل فلاوین و کربوکسی متیل فلاوین‌ها هستند. درصد عمده‌ای از دریافت بالای ریبوفلاوین- بیشتر از 30 میلی‌گرم در یک دوز منفرد- در داخل مدفوع ترشح می‌شود.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: گفته می‌شود که ریبوفلاوین در بعضی موارد پروفیلاکسی موثری برای میگرن است. مکمل ریبوفلاوین باعث ...

گفته می‌شود که ریبوفلاوین در بعضی موارد پروفیلاکسی موثری برای میگرن است. مکمل ریبوفلاوین باعث بهبودی کامل در بیمارانی می‌شود که گاه دچار سندرم کشنده‌ای می‌شوند که مشخصه آن اسیدوز لاکتیکی و استئاتوز کبدی است که در اثر درمان با مهار کننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی ایجاد می‌شوند.

ریبوفلاوین فعالیت پیش برنده آنتی اکسیدانی دارد که به صورت آزمایشی بر ضد آسیب قلبی ایجاد شده در اثر خون رسانی مجدد در پی ایسکمی، اثر محافظتی دارد. ریبوفلاوین توانایی قابل توجهی در مهار اکسیداسیون چربی و آسیب‌های اکسیداتیو در آزمایشگاه داشته است.

نشان داده شده است که این ویتامین فعالیت‌هایی بر ضد سرطان مری دارد. کمبود ریبوفلاوین هم در حیوانات و هم در انسان‌ها در مقابل مالاریا مقاومت ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، مقادیر بالای ریبوفلاوین می‌تواند فعالیت ضد مالاریایی داشته باشد.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : مصرف ریبوفلاوین در افرادی که نسبت به هر یک از محصولات دارای ریبوفلاوین حساسیت دارند، ممنوع ... مصرف ریبوفلاوین در افرادی که نسبت به هر یک از محصولات دارای ریبوفلاوین حساسیت دارند، ممنوع است.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: مصرف ریبوفلاوین برای درمان کمبود این ویتامین یا برای هر کاربرد درمانی، باید تحت نظارت پزشکی ...

مصرف ریبوفلاوین برای درمان کمبود این ویتامین یا برای هر کاربرد درمانی، باید تحت نظارت پزشکی باشد.


اکثر مکمل‌های ویتامینی/ مواد معدنی قبل و پس از زایمان، 4/3 میلی‌گرم ریبوفلاوین را به صورت روزانه تامین می‌کنند. زنان باردار و مادران شیرده باید از دریافت ریبوفلاوین بیشتر از این مقدار خودداری نمایند، مگر مقادیر بیشتر توسط پزشک تجویز گردد.


دریافت میزان بالایی از ریبوفلاوین می‌تواند با سنجش داروهای مورد سوء مصرف Abbott TDX تداخل ایجاد کند.


جذب ریبوفلاوین در هایپوتیروئیدیسم افزایش و درهایپرتیروئیدیسم کاهش می‌یابد. افرادی که از مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی استفاده می‌کنند (تداخلات را ببینید) باید آگاه باشند که حتی کمبود خفیف ریبوفلاوین خطر اسیدوزلاکتیک را افزایش می‌دهد.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: ریبوفلاوین به خوبی تحمل می‌شود. مقادیر 400 میلی‌گرم روزانه به مدت 4 ماه، باعث اسهال و پلی اوری در ... ریبوفلاوین به خوبی تحمل می‌شود. مقادیر 400 میلی‌گرم روزانه به مدت 4 ماه، باعث اسهال و پلی اوری در دو نفر از 28 نفری شد که در پروفیلاکسی میگرن مورد مطالعه قرار گرفته بودند.    
مکمل‌های ریبوفلاوین رنگ زرد- نارنجی به ادرار می‌دهند. این رنگ هیچ دلیل پاتولوژیکی ندارد.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
Cholestyramine: مصرف هم زمان کلستیرامین و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد. ...

داروها
Cholestyramine: مصرف هم زمان کلستیرامین و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Chlorpromazine: کلرپرومازین می‌تواند تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Colestipol: مصرف هم زمان کلستیپول و ریبوفلاوین ممکن است جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Doxorubicin: دوکسوروبیسین ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Metoclopramide: متوکلوپرامید ممکن است جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Nucleoside reverse - transcriptase inhibitors (didanosine, lamivudine, stavudine, zidovudine): گفته می‌شود که ریبوفلاوین اسیدوزلاکتیک القایی توسط آنالوگ نوکلئوزیدی را در بیماران مبتلا به کمبودهای خفیف ریبوفلاوین برمی گرداند.

این کمبودهای خفیف ریبوفلاوین می‌تواند در اثر مصرف داروها، مانندآمی تریپتیلن ایجاد شود که ممکن است به صورت منفی وضعیت ریبوفلاوین را تحت تاثیر قرار دهد.
Oral Contraceptive Agents: استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی می‌تواند باعث کاهش سطوح سرمی ریبوفلاوین شود.
Probenecid: پرونبسید می‌تواند جذب ریبوفلاوین را مهار کند. همچنین ممکن است ترشح توبولار کلیوی ریبوفلاوین را مهار کند.
Propantheline bromide: پروپانتلین بروماید ممکن است جذب ریبوفلاوین را با ابقای ویتامین بر روی محل‌های جذب روده‌ای برای زمان‌های طولانی تر افزایش دهد.
Quinacrine: کوئیناکراین ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Tricyclic Antidepressants (amitriptyline, imipramine): داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کنند.    

مکمل‌های غذایی
Boron: بوریک اسید می‌تواند باعث کمبود ریبوفلاوین شود، چرا که ریبوفلاوین را از محل‌های اتصال پلاسمایی جابه جا کرده و باعث افزایش ترشح اداری ویتامین می‌شود. اکثر اشکال بورون (بورون را ببینید) که برای مکمل‌های غذایی استفاده می‌شوند، به بوریک اسید تبدیل می‌گردند. دریافت بالای مکمل‌های بورون باعث کمبود ریبوفلاوین می‌شود.
Psyllium: مصرف هم زمان پسیلیوم و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
ویتامین E: ریبوفلاوین می‌تواند اثر آنتی اکسیدانی
ویتامین E را تقویت کند.

غذاها
مصرف هم زمان ریبوفلاوین به همراه غذا جذب این ویتامین را افزایش می‌دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: ریبوفلاوین و ریبوفلاوین 51- مونوفسفات اشکال اصلی مکمل‌های ریبوفلاوین هستند و ریبوفلاوین شکل اصلی در ...

ریبوفلاوین و ریبوفلاوین 51- مونوفسفات اشکال اصلی مکمل‌های ریبوفلاوین هستند و ریبوفلاوین شکل اصلی در دسترس است. ریبوفلاوین به خصوص در مولتی ویتامین، مولتی ویتامین/ مولتی مینرال و ترکیبات B – کمپلکس وجود دارد.

ریبوفلاوین همچنین به صورت مکمل مستقل نیز در دسترس است. دوزهای رایج از 7/1 تا 10میلی گرم در روز می‌باشد. مکمل‌های قبل و پس از زایمان معمولا روزانه 4/3 ریبوفلاوین را تامین می‌کنند. در مطالعات پروفیلاکسی میگرن، 400 میلی‌گرم ریبوفلاوین روزانه استفاده شد.

استفاده از ریبوفلاوین برای هر مورد مصرف درمانی باید تحت نظارت پزشکی باشد.
مقادیر بیشتر از 30 میلی‌گرم باید در دوزهای تقسیم شده داده شوند.
بورد غذا و تغذیه انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم، دریافت مرجع رژیمی (DRI) زیر را برای ریبوفلاوین توصیه می‌کند.


DV (ارزش روزانه) برای ریبو فلاوین (ویتامین B2)، که برای تعیین درصد ارزش روزانه ماده مغذی موجود در برچسب مکمل‌های غذایی و غذاها به کار می‌رود، 7/1 میلی‌گرم می‌باشد. این مقدار بر اساس RDA آمریکا برای ریبوفلاوین در نظر گرفته شده است.
Royal Jelly

ادامه بستن متن
captcha

سوال خود را مطرح کنید. لطفا پیش از طرح سوال، پرسش و پاسخ های قبلی را ملاحظه فرمایید. ممکن است پرسش شما، قبلا پاسخ داده شده باشد

captcha code
اطلاعات علمی تکمیلی
نام علمی: ریبوفلاوین
نام علمی(لاتین): Riboflavin (Vitamin B2)
دسته بندی: ویتامین ها
توضیحات علمی: کمبود ریبوفلاوین یا آریبوفلاوینوزیس در اصل با نام پلاگرا سین پلاگرا شناخته می‌شد. شایع‌ترین علت ...

کمبود ریبوفلاوین یا آریبوفلاوینوزیس در اصل با نام پلاگرا سین پلاگرا شناخته می‌شد. شایع‌ترین علت کمبود ریبوفلاوین بی کفایتی رژیم غذایی است که در افرادی که از منابع غذایی غنی از ویتامین مانند گوشت، تخم مرغ، شیر، پنیر، ماست، سبزیجات برگ سبز و غلات کامل استفاده نمی‌کنند، روی می‌دهد. کمبود ویتامین، ممکن است در افراد مسنی که مقدار زیادی چای یا قهوه، نان تُست شده و کلوچه می‌خورند نیز رخ دهد.

کمبود ریبوفلاوین در افراد مبتلا به بیماری مزمن کبدی، الکلی‌ها و افرادی که تغذیه کامل وریدی به همراه ریبوفلاوین ناکافی دارند هم روی می‌دهد. کمبود مرزی ریبوفلاوین، در زمینه درمان ضد رتروویروسی آنالوگ نوکلئوزیدی، به عنوان عامل ایجاد اسیدوز لاکتیکی شدید شناخته شده است.
علایم و نشانه‌های کمبود ریبوفلاوین شامل شیلوز (شکاف سطوح ورمیلیون لب ها)، استوماتیت گوشه‌ای، گلوسیت یا التهاب زبان (زبان مگنتا)، ‌درماتیت سبوره (خصوصا اسکروتوم یا لبیای ماژور و چین‌های نازولبیال را دچار می‌سازد)، گلودرد، پرخونی و ادم غشاهای موکوسی حلقی و دهانی و یک کم خونی نورموکرومیک و نورموسیتیک مرتبط با سیتوپلازی اریتروسیتی خالص مغز استخوان هستند.


کمبود منفرد ریبوفلاوین نادر است. به خصوص کمبود ریبوفلاوین به همراه کمبود سایر ویتامین‌ها و مواد مغذی وجود دارد. به علاوه در سنین بالا تفسیر نشانه‌های پوستی و مخاطی کمبود ریبوفلاوین ممکن است مشکل باشد. زخم‌های مری در مردم ترکمن ایران با کمبود مزمن ریبوفلاوین مرتبط است و شیوع بیشتر سرطان مری در این گروه، توجه به ارتباط بین سرطان مری و کمبود ریبوفلاوین را ایجاد کرده است.


ریبوفلاوین، به علاوه اینکه به عنوان ویتامین B2 خوانده می‌شود، همچنین با عنوان ریبوفلاوین، 7، 8 – دی متیل- 10- (D-11- ریبیتیل) ایزوآلوکسازین، 7، 8- دی متیل- 10- (D- ریبو – 2، 3، 4، 5- تتراهیدروکسی پنتیل) ایزوآلوکسازین و 7، 8- دی متیل- 10- ریبیتیل ایزوآلوکسازین شناخته می‌شود.
فرمول مولکولی آن C17H20N4O6 و وزن مولکولی آن 4/376 دالتون است.


ریبوفلاوین یک پودر نارنجی رنگ است و محلول‌های آبی آن دارای فلورسانس زرد مایل به سبز شدید است. گروه 51- هیدروکسی متیل زنجیره جانبی ریبیتیل ریبوفلاوین در بدن متابولیزه می‌شود تا کوآنزیم مونونوکلئوتید فلاوین یا FMN را ایجادکند. FMN همچنین به عنوان ریبوفلاوین مونوفسفات، ریبوفلاوین- 51- فسفات و ریبوفلاوین – 51- (دی هیدروژن فسفات) شناخته می‌شود. FMN در بدن متابولیزه شده و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) را می‌سازد.

ادامه بستن متن
عملکرد: ریبوفلاوین، فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی و در مقابل سرطان مری ... ریبوفلاوین، فعالیت آنتی اکسیدانی دارد. می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی و در مقابل سرطان مری موثر باشد. فعالیت ضد آترواسکلروزی و ضد مالاریایی شناخته شده نیز دارد.

ادامه بستن متن
مکانیسم عمل: اثر آنتی اکسیدانی ریبوفلاوین به طور عمده از نقش آن به عنوان پیش ساز FAD و اثر این کوفاکتور در تولید ...

اثر آنتی اکسیدانی ریبوفلاوین به طور عمده از نقش آن به عنوان پیش ساز FAD و اثر این کوفاکتور در تولید گلوتاتیون احیا شده آنتی اکسیدانی ناشی می‌شود. گلوتاتیون احیا شده علاوه بر سایر موارد، کوفاکتور پراکسیدازهای گلوتاتیون حاوی سلنیوم (سلنیوم را ببینید) می‌باشد. پراکسیدازهای گلوتاتیون، آنزیم‌های اصلی آنتی اکسیدانی هستند.

گلوتاتیون احیا شده توسط آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز حاویFAD ساخته می‌شود. گزارش شده است که کمبود ریبوفلاوین با نقص دفاع اکسیدانی که باعث افزایش پر اکسیداسیون چربی می‌شود در ارتباط است. افزایش پراکسیداسیون چربی در وضعیت کمبود ریبوفلاوین در بخش وسیعی می‌تواند با تولید دوباره گلوتاتیون احیا شده که برای عملکرد آنتی اکسیدانی پراکسیدازهای گلوتاتیون لازم است همراه باشد.
کمبود ریبوفلاوین می‌تواند منبع میتوکندریایی احیا شده را که به نوبه خود ممکن است فعالیت‌های فلاووآنزیم‌های NADPH – سیتوکروم P450 ردوکتاز و NADPH – سیتوکروم b ردوکتاز را نیز تحت تاثیر قرار دهد، را هم متاثر سازد. گزارش شده است که سطوح افزایش یافته‌ی ریبوفلاوین در مقابل اشکال اکسیداتیو هم پروتئین‌ها (hemeprotenis) محافظت ایجاد می‌کند. انواع اکسیداتیو هم پروتئین‌ها در آسیب‌های خون رسانی مجدد ایجاد می‌شوند.

همچنین نشان داده شده است که ریبوفلاوین در مقابل آسیب خونرسانی مجدد در قلب‌های جداسازی شده خرگوش موثر است. ممکن است محافظت ایجاد شده توسط ریبوفلاوین در مقابل آسیب اکسیداتیو مت هموگلوبین ردوکتاز وابسته به NADPH میانجی‌گری شود که با عنوان فلاوین ردوکتاز شناخته می‌شود.
در این مورد، به نظر می‌رسد ریبوفلاوین با تبدیل به دی هیدرو ریبوفلاوین به صورت یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند. ریبوفلاوین ریه‌ها، مغز و قلب را در مقابل آسیب اکسیداتیو سلولی محافظت می‌کند. گفته می‌شود که این محافظت به واسطه فلاوین ردوکتاز صورت می‌گیرد. بیان شده است که وضعیت‌های با اکسیداسیون بالاتر هم پروتئین‌ها توسط دی هیدروریبوفلاوین به سرعت احیا می‌شوند. اخیرا بیان شده است که ریبوفلاوین با دوز بالا می‌تواند در پیشگیری از سردردهای میگرنی در برخی از افراد موثر باشد.

استدلال مطالعه ریبوفلاوین برای پیشگیری از میگرن برگرفته از یافته‌هایی است در افراد مبتلا به میگرن، که مبنی بر کاهش پتانسیل فسفریلاسیون میتوکندریایی بین حمله‌های میگرنی هستند.


این مورد نشان می‌دهد که افراد مبتلا به میگرن در بین حمله‌ها دچار کاهش ذخیره انرژی میتوکندریایی مغز می‌شوند. این مطالعات بر اساس استفاده از P-NMR31 اسپکتروسکوپی صورت گرفتند.


ریبوفلاوین پیش ساز فلاوین آدنین مونونوکلئوتید (FMN) و فلاوین آدنین دی نوکلئوتید (FAD) است که برای فعالیت فلاووآنزیم‌های شرکت کننده در زنجیره انتقال الکترونی و تولید انرژی سلولی مورد نیاز هستند.


اثر ریبوفلاوین بر روی بیوانرژی مغزی، یک مکانیسم محتمل برای فعالیت ضدمیگرنی ریبوفلاوین است. در عمل، مکانیسم‌های احتمالی دیگری نیز وجود دارند.
کمبود ریبوفلاوین با افزایش شیوع سرطان مری در قسمت‌های خاصی از دنیا همراه است. در مطالعه‌ای که در Huixan بر روی مردم جمهوری چین انجام شد، دریافتند که مکمل ریبوفلاوین، شیوع میکرونوکلئوس‌ها را در سلول‌های مری کاهش می‌دهد. میکرونوکلئوس در ضایعات پیش سرطانی دیده می‌شود.

مردم ساکن این ناحیه در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان مری و وضعیت ضعیف از نظر ریبوفلاوین هستند. این نکته نامشخص است، اگرچه مکمل ریبوفلاوین می‌تواند بروز سرطان مری را کاهش دهد. مکانیسم اثر ضد سرطانی ریبوفلاوین نیز نامشخص است. گفته می‌شود که کمبود ریبوفلاوین سرطان‌زایی زنوبیوتیک‌های خاصی مانند رنگ‌های مصنوعی را افزایش می‌دهد.
رنگ‌های مصنوعی توسط سیستم آنزیمی هیدرولاز میکروزومی که FAD مصرف می‌کنند، غیرفعال می‌شوند. ریبوفلاوین به صورت FAD، نقش کلیدی در متابولیسم گلوتاتیون دارد (بالا را ببیند). گلوتاتیون در سم زدایی مواد زنوبیوتیک شرکت دارد. ریبوفلاوین برای حفظ یکپارچگی اپیتلیال حایز اهمیت است. فعالیت ضد آترواسکلروزی ریبوفلاوین با نقش آن در متابولیسم هوموسیستئین همراه است.
هوموسیستئین افزایش یافته سرمی یک عامل خطر مستقل برای بیماری عروق کرونر قلب است. ویتامین B6، فولات و B12 در متابولیسم هوموسیستئین شرکت دارند. متابولیت‌های ریبوفلاوین، FMN و FAD به عنوان کوفاکتورهایی برای آنزیم‌های دخیل در متابولیسم ویتامین B6، فولات و B12 به کار می‌روند. FMN به عنوان یک کوفاکتور برای پیریدوکسین- 51- فسفات اکسیداز به کار می‌رود که برای ساخت شکل فعال ویتامین B6، پیریدوکسال – 51- فسفات لازم است.

FAD کوفاکتوری برای متیلن تتراهیدروفولات ردوکتاز است که برای ساخت 5- متیل تتراهیدروفولات مورد نیاز است. FMN و FAD در متابولیسم ویتامین B12 شرکت دارند و به عنوان کوفاکتورهایی برای متیونین سنتاز ردوکتاز به کار می‌روند. مطالعاتی بر روی مباحث کمبود ریبوفلاوین مورد نیاز هستند تا مفید بودن مکمل ریبوفلاوین در هایپرهوموسیستئینمی را ارزیابی کنند. ریبوفلاوین می‌تواند فعالیت ضد آترواسکلروتیک نیز، ثانویه به عملکرد آنتی اکسیدانی داشته باشد.

ریبوفلاوین در فرم FAD، برای ساخت گلوتاتیون احیا شده توسط آنزیم حاوی FAD گلوتاتیون ردوکتاز مورد نیاز است. گلوتاتیون، کوفاکتور پراکسیدازهای گلوتاتیون است، آنزیم‌های آنتی اکسیدانی که در مقابل پراکسیداسیون چربی و اکسیداسیون لیپوپروتئین‌های با چگالی پایین (LDL) اثر محافظتی دارند. LDL اکسید شده گمان می‌شود که عامل اصلی در پاتوفیزیولوژی آترواسکلروز باشد.


اخیرا بیان شده است که ریبوفلاوین فعالیت ضد مالاریایی دارد. انگل مالاریا مقدار عمده‌ای از هموگلوبین سلول میزبان را به داخل یک ارگانل اسیدی که واکوئل غذایی نامیده می‌شود، می‌بلعد. PH اسیدی واکوئل غذایی برای اکسیداسیون هموگلوبین به مت هموگلوبین مناسب است.

انگل مالاریا هموگلوبین را هضم می‌کند و همچنین در واکوئل غذایی، هم آزاد ترشح شده را به هموزوئین پلی مریزه می‌کند. اخیرا نشان داده شده است که درمان اریتروسیت‌های آلوده به Plasmodium faciparum با ریبوفلاوین، تولید مت هموگلوبین و هموزوئین را کم می‌کند، اندازه واکوئل غذایی را کاهش می‌دهد و رشد غیرجنسی انگل را در محیط کشت مهار می‌کند.
گمان می‌رود که مکانیسم عمل ضد مالاریایی ریبوفلاوین توسط عملکرد آن به عنوان یک سوبسترا برای آنزیم NADPH- مت هموگلوبین ردوکتاز صورت می‌گیرد. در طول این واکنش، مت هموگلوبین احیا می‌شود در حالی که ریبوفلاوین به دی هیدرو ریبوفلاوین اکسید می‌گردد. بنابراین ریبوفلاوین به عنوان یک ماده احیا کننده عمل می‌کند. احیای مت هموگلوبین با مهار ساخت هموزوئین و توسعه واکوئل غذایی و توقف رشد غیرجنسی به شیزوگونی همراه است.

گمان می‌رود که احیای مت هموگلوبین نقش مهمی در محدودسازی مقدار هموگلوبین دارد که برای فرآیندهای بیشتر در دسترس انگل مالاریا قرار دارد. اثرات ریبوفلاوین در این بررسی اخیر با مطالعات گذشته متفاوت است که نشان می‌دهد کمبود ریبوفلاوین یک اثر ضد مالاریایی دارد.


مکانیسم اثر ضد مالاریایی کمبود ریبوفلاوین می‌تواند با یک کاهش در فعالیت آنزیم‌های احیاکننده مانند ریبوفلاوین ردوکتاز همراه باشد که به ریبوفلاوین به عنوان یک کوفاکتور نیاز دارند.


این کاهش فعالیت، سطح گلوتاتیون را کاهش می‌دهد. این عمل باعث افزایش استرس اکسیداتیو و پراکسیداسیون چربی می‌شود، یعنی موقعیت‌هایی که برای انگل مالاریا زیان بار هستند.


استفاده از ریبوفلاوین با دوز بالا به عنوان یک استراتژی ضد مالاریایی بهتر از اثر کمبود ریبوفلاوین در درمان مالاریا است. کمبود ریبوفلاوین ممکن است فقط برای انگل مالاریا مضر نباشد و به میزبان آسیب برساند. بررسی بیشتر در این زمینه بسیار مهم و لازم است. علاوه بر سایر موارد، مسیر درمان با ریبوفلاوین یا کمبود ریبوفلاوین باید پیگیری شود تا یک درمان احتمالی جدید برای مالاریا یافت گردد.

ادامه بستن متن
فارماکوکینتینک: در غذا، ریبوفلاوین بیشتر به صورت فلاوین مونونوکلئوتید (FMN، ریبوفلاوین- 51- فسفات) و فلاوین آدنین ...

در غذا، ریبوفلاوین بیشتر به صورت فلاوین مونونوکلئوتید (FMN، ریبوفلاوین- 51- فسفات) و فلاوین آدنین دی نوکلئوئید (FAD) یافت می‌شود. ریبوفلاوین برای غنی سازی غذا استفاده می‌شود. ریبوفلاوین و ریبوفلاوین- 51- فسفات اشکال اصلی مکمل غذایی ریبوفلاوین هستند و نوع اصلی ریبوفلاوین است.

انواع کوآنزیمی ریبوفلاوین (FAD , FMN) که به صورت کووالانتی به پروتئین‌ها متصل نیستند، از پروتئین‌ها در محیط اسیدی معده از پروتئین‌ها رها می‌شوند. اشکال با اتصال کووالانتی یا ریبوفلاوین در سوکسینات دهیدروژناز میتوکندریایی، از پروتئین‌هایی که به آنها متصل هستند، توسط پروتئولیز آزاد می‌شوند.
FAD و FMN به واسطه عمل پیروفسفاتاز و فسفاتاز به ترتیب در روده باریک به ریبوفلاوین تبدیل می‌شوند.


ریبوفلاوین، به طور عمده در پروکسیمال روده باریک توسط سیستم انتقال قابل اشباع جذب می‌شود. سرعت جذب هنگامی که ریبوفلاوین با غذا خورده می‌شود افزایش می‌یابد. به نظر می‌رسد که حضور نمک‌های صفراوی جذب ریبوفلاوین را تسهیل می‌کند. بیشترین مقدار جذب شده ریبوفلاوین از یک دوز خوراکی منفرد حدود 27 میلی‌گرم است.
مقدار جذب ریبوفلاوین- 51- فسفات و FAD به نظر بسیار پایین است.

در طول فرآیند جذب، ریبوفلاوین، به FMN تبدیل می‌شود که آن هم توسط انتروسیت‌ها برای نیازهای متابولیتی آنها مصرف می‌شود یا دوباره برای فرآیندهای بیشتر به ریبوفلاوین تبدیل می‌شود. ریبوفلاوین از طریق جریان وریدی به کبد و از طریق جریان خون سیستمیک به بافت‌های مختلف بدن منتقل می‌شود.
در صد زیادی از ریبوفلاوین سرم توسط ایمونوگلوبولین‌ها حمل می‌شود. مقداری از ریبوفلاوین سرم توسط آلبومین حمل می‌شود. ریبوفلاوین در غلظت‌های فیزیولوژیکی از طریق انتشار تسهیل شده و در غلظت‌های بالاتر، از طریق انتشار غیرفعال به داخل سلول‌ها منتقل می‌شود. در درون سلول‌ها، ریبوفلاوین توسط فلاووکیناز به FMN تبدیل می‌شود. FMN توسط FAD سنتتاز به FAD تبدیل می‌گردد. FAD شکل عمده ریبوفلاوین در بافت است.

مقدار بسیار کمی از ریبوفلاوین در داخل بافت‌ها ذخیره می‌شود. مقادیر اضافی تر از نیازهای بدن عمدتا توسط کلیه‌ها دفع می‌شوند.
شماری از متابولیت‌های ریبوفلاوین همچنین در ادرار یافت می‌شوند که شامل 7- هیدرومتیل ریبوفلاوین، 8- هیدروکسی متیل ریبوفلاوین، 8 –آلفا- سولفونیل ریبوفلاوین، 51- ریبوفلاوینیل پپتید، 10- هیدروکسی اتیل فلاوین، لومی فلاوین، 10- فرمیل متیل فلاوین و کربوکسی متیل فلاوین‌ها هستند. درصد عمده‌ای از دریافت بالای ریبوفلاوین- بیشتر از 30 میلی‌گرم در یک دوز منفرد- در داخل مدفوع ترشح می‌شود.

ادامه بستن متن
موارد مصرف: گفته می‌شود که ریبوفلاوین در بعضی موارد پروفیلاکسی موثری برای میگرن است. مکمل ریبوفلاوین باعث ...

گفته می‌شود که ریبوفلاوین در بعضی موارد پروفیلاکسی موثری برای میگرن است. مکمل ریبوفلاوین باعث بهبودی کامل در بیمارانی می‌شود که گاه دچار سندرم کشنده‌ای می‌شوند که مشخصه آن اسیدوز لاکتیکی و استئاتوز کبدی است که در اثر درمان با مهار کننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی ایجاد می‌شوند.

ریبوفلاوین فعالیت پیش برنده آنتی اکسیدانی دارد که به صورت آزمایشی بر ضد آسیب قلبی ایجاد شده در اثر خون رسانی مجدد در پی ایسکمی، اثر محافظتی دارد. ریبوفلاوین توانایی قابل توجهی در مهار اکسیداسیون چربی و آسیب‌های اکسیداتیو در آزمایشگاه داشته است.

نشان داده شده است که این ویتامین فعالیت‌هایی بر ضد سرطان مری دارد. کمبود ریبوفلاوین هم در حیوانات و هم در انسان‌ها در مقابل مالاریا مقاومت ایجاد می‌کند. از سوی دیگر، مقادیر بالای ریبوفلاوین می‌تواند فعالیت ضد مالاریایی داشته باشد.

ادامه بستن متن
موارد منع مصرف : مصرف ریبوفلاوین در افرادی که نسبت به هر یک از محصولات دارای ریبوفلاوین حساسیت دارند، ممنوع ... مصرف ریبوفلاوین در افرادی که نسبت به هر یک از محصولات دارای ریبوفلاوین حساسیت دارند، ممنوع است.

ادامه بستن متن
موارد احتیاط: مصرف ریبوفلاوین برای درمان کمبود این ویتامین یا برای هر کاربرد درمانی، باید تحت نظارت پزشکی ...

مصرف ریبوفلاوین برای درمان کمبود این ویتامین یا برای هر کاربرد درمانی، باید تحت نظارت پزشکی باشد.


اکثر مکمل‌های ویتامینی/ مواد معدنی قبل و پس از زایمان، 4/3 میلی‌گرم ریبوفلاوین را به صورت روزانه تامین می‌کنند. زنان باردار و مادران شیرده باید از دریافت ریبوفلاوین بیشتر از این مقدار خودداری نمایند، مگر مقادیر بیشتر توسط پزشک تجویز گردد.


دریافت میزان بالایی از ریبوفلاوین می‌تواند با سنجش داروهای مورد سوء مصرف Abbott TDX تداخل ایجاد کند.


جذب ریبوفلاوین در هایپوتیروئیدیسم افزایش و درهایپرتیروئیدیسم کاهش می‌یابد. افرادی که از مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی استفاده می‌کنند (تداخلات را ببینید) باید آگاه باشند که حتی کمبود خفیف ریبوفلاوین خطر اسیدوزلاکتیک را افزایش می‌دهد.

ادامه بستن متن
عوارض جانبی: ریبوفلاوین به خوبی تحمل می‌شود. مقادیر 400 میلی‌گرم روزانه به مدت 4 ماه، باعث اسهال و پلی اوری در ... ریبوفلاوین به خوبی تحمل می‌شود. مقادیر 400 میلی‌گرم روزانه به مدت 4 ماه، باعث اسهال و پلی اوری در دو نفر از 28 نفری شد که در پروفیلاکسی میگرن مورد مطالعه قرار گرفته بودند.    
مکمل‌های ریبوفلاوین رنگ زرد- نارنجی به ادرار می‌دهند. این رنگ هیچ دلیل پاتولوژیکی ندارد.

ادامه بستن متن
تداخلات: داروها
Cholestyramine: مصرف هم زمان کلستیرامین و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد. ...

داروها
Cholestyramine: مصرف هم زمان کلستیرامین و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Chlorpromazine: کلرپرومازین می‌تواند تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Colestipol: مصرف هم زمان کلستیپول و ریبوفلاوین ممکن است جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Doxorubicin: دوکسوروبیسین ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Metoclopramide: متوکلوپرامید ممکن است جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
Nucleoside reverse - transcriptase inhibitors (didanosine, lamivudine, stavudine, zidovudine): گفته می‌شود که ریبوفلاوین اسیدوزلاکتیک القایی توسط آنالوگ نوکلئوزیدی را در بیماران مبتلا به کمبودهای خفیف ریبوفلاوین برمی گرداند.

این کمبودهای خفیف ریبوفلاوین می‌تواند در اثر مصرف داروها، مانندآمی تریپتیلن ایجاد شود که ممکن است به صورت منفی وضعیت ریبوفلاوین را تحت تاثیر قرار دهد.
Oral Contraceptive Agents: استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی می‌تواند باعث کاهش سطوح سرمی ریبوفلاوین شود.
Probenecid: پرونبسید می‌تواند جذب ریبوفلاوین را مهار کند. همچنین ممکن است ترشح توبولار کلیوی ریبوفلاوین را مهار کند.
Propantheline bromide: پروپانتلین بروماید ممکن است جذب ریبوفلاوین را با ابقای ویتامین بر روی محل‌های جذب روده‌ای برای زمان‌های طولانی تر افزایش دهد.
Quinacrine: کوئیناکراین ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کند.
Tricyclic Antidepressants (amitriptyline, imipramine): داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ممکن است تبدیل ریبوفلاوین به FMN و FAD را مهار کنند.    

مکمل‌های غذایی
Boron: بوریک اسید می‌تواند باعث کمبود ریبوفلاوین شود، چرا که ریبوفلاوین را از محل‌های اتصال پلاسمایی جابه جا کرده و باعث افزایش ترشح اداری ویتامین می‌شود. اکثر اشکال بورون (بورون را ببینید) که برای مکمل‌های غذایی استفاده می‌شوند، به بوریک اسید تبدیل می‌گردند. دریافت بالای مکمل‌های بورون باعث کمبود ریبوفلاوین می‌شود.
Psyllium: مصرف هم زمان پسیلیوم و ریبوفلاوین می‌تواند جذب ریبوفلاوین را کاهش دهد.
ویتامین E: ریبوفلاوین می‌تواند اثر آنتی اکسیدانی
ویتامین E را تقویت کند.

غذاها
مصرف هم زمان ریبوفلاوین به همراه غذا جذب این ویتامین را افزایش می‌دهد.

ادامه بستن متن
نحوه و میزان مصرف: ریبوفلاوین و ریبوفلاوین 51- مونوفسفات اشکال اصلی مکمل‌های ریبوفلاوین هستند و ریبوفلاوین شکل اصلی در ...

ریبوفلاوین و ریبوفلاوین 51- مونوفسفات اشکال اصلی مکمل‌های ریبوفلاوین هستند و ریبوفلاوین شکل اصلی در دسترس است. ریبوفلاوین به خصوص در مولتی ویتامین، مولتی ویتامین/ مولتی مینرال و ترکیبات B – کمپلکس وجود دارد.

ریبوفلاوین همچنین به صورت مکمل مستقل نیز در دسترس است. دوزهای رایج از 7/1 تا 10میلی گرم در روز می‌باشد. مکمل‌های قبل و پس از زایمان معمولا روزانه 4/3 ریبوفلاوین را تامین می‌کنند. در مطالعات پروفیلاکسی میگرن، 400 میلی‌گرم ریبوفلاوین روزانه استفاده شد.

استفاده از ریبوفلاوین برای هر مورد مصرف درمانی باید تحت نظارت پزشکی باشد.
مقادیر بیشتر از 30 میلی‌گرم باید در دوزهای تقسیم شده داده شوند.
بورد غذا و تغذیه انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم، دریافت مرجع رژیمی (DRI) زیر را برای ریبوفلاوین توصیه می‌کند.


DV (ارزش روزانه) برای ریبو فلاوین (ویتامین B2)، که برای تعیین درصد ارزش روزانه ماده مغذی موجود در برچسب مکمل‌های غذایی و غذاها به کار می‌رود، 7/1 میلی‌گرم می‌باشد. این مقدار بر اساس RDA آمریکا برای ریبوفلاوین در نظر گرفته شده است.
Royal Jelly

ادامه بستن متن
لیست محصولات موجود در ایران
فروویتا سان لایف

نام برند

سان لایف
SUNLIFE

کشور تولید کننده

آلمان

نام شرکت عرضه کننده

آیلار طب آذر

تعداد در هر بسته

200 میلی لیتر

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,ال-لیزین,روی,منگنز,ویتامین آ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.کلسیم ،پتاسیم ،منگنز

شکل دارویی

شربت

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورمن سوپرابیون

کشور تولید کننده

سوئیس

نام شرکت عرضه کننده

اکسون فارمد ایرانیان

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

فولات ,ویتامین آ,ویتامین E,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6,ویتامین ث,ویتامین دی.

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورس کپ زنانه ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

60 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

ال-سیستئین,ال-متیونین ,فولات ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
فورس کپ آقایان ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

60 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

آهن,ال-سیستئین,ال-متیونین ,پروتئین سویا,روی,فولات ,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6.-

شکل دارویی

کپسول

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر
مگ ادونسد ناتیریس

نام برند

ناتیریس
NATIRIS

کشور تولید کننده

اسپانیا

نام شرکت عرضه کننده

سینا گستر ارمغان

تعداد در هر بسته

30 عدد

دسته بندی از لحاظ ترکیبات اصلی

روی,منیزیوم,ویتامین E,ویتامین ب12,ویتامین ب2 ریبوفلاوین,ویتامین ب6,ویتامین ث,ویتامین دی.منگنز مس سلنیوم کرومولین

شکل دارویی

قرص

قیمت

۰ ریال
اطلاعات بیشتر