قبل از مصرف ویتامینE درباره ی چگونگی مصرف آن بدانیم
کسانی که وارفارین مصرف میکنند باید در استفاده از دوزهای بالای ویتامین E (برای مثال، دوزهای بالاتر از 100 میلیگرم روزانه از d - آلفا – توکوفرول یا 200 میلیگرم روزانه dl- آلفا- توکوفرول) احتیاط کنند واگر چنین دوزی دریافت کردند، باید INRs خود را پایش کنند و در صورت لزوم دوز وارفارین به طور مناسب تنظیم شود. به همین ترتیب، افرادی که دچار کمبود ویتامین k هستند، مثل مبتلایان به نارسایی کبدی، باید در مصرف دوزهای بالای ویتامین E احتیاط کنند. در افرادی که هر ضایعه متمایل به خونریزی (مثل زخمهای پپتیک خونریزی کننده) دارند، افرادی که شرح حالی از سکته مغزی هموراژیک دارند و کسانی که اختلالات ارثی خونریزی دهنده (مثل هموفیلی) دارند، ویتامین E باید با احتیاطات گسترده مصرف شود.
خطر بروز عوارض جانبی به دنبال مصرف مکملهای ویتامین E (در دوزهای تا 1 گرم روزانه از آلفا-توکوفرول) معمولاً بسیار اندک است. در یک کارآزمایی تصادفی بزرگ، مطالعه پیشگیری از سرطان آلفا- توکوفرول بتا کاروتن (ATBC)، که شرکت کنندهها در مطالعه مردان سیگاری فنلاندی بودند، گزارش شد، مردانی که روزانه 50 میلیگرم dl-آلفا-توکوفرول برای مدت 6 سال مصرف کرده بودند، افزایش 50 درصدی در مرگ و میر ناشی از سکته مغزی هموراژیک داشتند.
تعداد سکته مغزی در مصرف کنندگان در مقایسه با گروه کنترل 66 در برابر 44 بود. این نتایج از نظر آماری قابل توجه بود. نکته جالب توجه عدم مشاهدهی افزایش در میزان سکتهی هموراژیک در سایر مطالعات بزرگ و طولانی مدت بود که دوز دریافتی ویتامین E بالاتری نیز داشتند. میزان کلی سکته بین این دو گروه در مطالعه ATBC از نظر آماری معنی دار نبود. در گزارش اخیر آنها (آوریل 2000) در خصوص ویتامین E، انجمن ملی تحقیقات اعلام کرد: «به نظر میرسد یافتههای غیر منتظره در مطالعه ATBC مقدماتی و محرک بود، اما تا زمانی که با کارآزماییهای بالینی سطح بالاتر، تأیید یا رد شود، متقاعد کننده نمیباشد.»
Antiplatelet drugs such as aspirin, dipyridamole, eptifibatide, clopidogrel, ticlopidine HCl, tirofiban and abciximab: دوزهای بالای ویتامین E ممکن است اثرات این داروهای ضد پلاکتی را تقویت کند.
Mineral oil: ممکن است جذب ویتامین E را کاهش دهد.
Neomycin: ممکن است در استفاده از ویتامین E اختلال ایجاد کند.
بتا کاروتن: برخی مطالعات احتمال میدهند مکملهای خوراکی بتا – کاروتن ممکن است سطوح سرمی آلفا – توکوفرول را کاهش دهند. گرچه مطالعات جدیدتر، گسترده تر و طولانی مدت تر نشان میدهند استفاده از مکملهای بتا کاروتن غلظت سرمی ویتامین E را تغییر نمیدهد.
صفرای خشک شده گاو: صفرای خشک شده گاو ممکن است جذب ویتامین E را افزایش دهد.
فیبر غذایی: مصرف مکمل فیبر غذایی ممکن است اثر آنتی اکسیدانی مکمل حاوی آلفا – توکوفرول و کاروتنوئیدها راکاهش دهد.
آهن: اغلب مکملهای آهن حاوی شکل فروس آهن اند. این کاتیون میتواند در صورت مصرف هم زمان با ویتامین E غیر استریفیه، آن را به فرم پرو – اکسیدان اکسید کند. این تأثیر روی ویتامین E استریفیه (آلفا – توکوفریل استات وسوکسینات) رخ نمیدهد.
فیتوسترولها و فیتوستانولها شامل بتا – سیتوسترول و بتا سیتوستانول: فیتوسترولها وفیتوستانولها ممکن است سطوح پلاسمایی ویتامین E را کاهش دهند.
اسیدهای چرب چند غیر اشباعی (PUFAs): مکملهای اسیدهای چرب چند غیر اشباعی شامل آلفا – لینولنیک اسید (در روغن تخم کتان وروغن پریلا)، گاما – لینولنیک اسید (در روغن گل گاو زبان، روغن انگور سیاه، روغن گل پامچال) دوکوزا هگزانوئیک اسید، ایکوزاپنتانوئیک اسید و لینولئیک اسید کونژوگه ممکن است نیاز به ویتامین E را افزایش دهند. در برخی بیماران این نیاز، با مصرف روزانه حداقل 15 میلیگرم دِ-آلفا-توکوفرول یا 30 میلیگرم dl- آلفا – توکوفرول تأمین میشود.
سلنیوم: سلنیوم ممکن است دارای اثرات سینرژیستی با ویتامین E باشد.
غذاها
گیاهان
اوردوز
دوز و نحوه مصرف
چندین فرم از ویتامین E به صورت تجاری در دسترس است. این اشکال به صورت مکملهای غذایی یا غذاهای فراویژه و غنی شده موجودند. در جدول زیر این اشکال و نام رایج آنها فهرست شده است.
******
منبع: سامانه مکمل شناسی