درباره ی مصرف ایزوفلاوون‌های سویا

ایزوفلاوون‌های سویا در افراد مبتلا به حساسیت نسبت به هریک از اجزای محصولات حاوی ایزوفلاوون سویا منع مصرف دارد. افرادی که نسبت به گرده درخت فان حساسیت دارند نیز ممکن است نسبت به محصولات سویا حساسیت نشان دهند.

زنان باردار و مادران شیرده باید از مصرف مکمل‌های ایزوفلاوون سویا اجتناب کنند، تا زمانی که مطالعات طولانی مدت در مورد ایمنی این مواد انجام شود. مردان مبتلا به سرطان پروستات باید قبل از تصمیم به مصرف ایزوفلاوونهای سویا با پزشک خود مشورت کنند. زنان مبتلا به تومورهای گیرنده‌ مثبت استروژنی، باید در مصرف ایزوفلاوون‌های سویا احتیاط کنند و فقط در صورت توصیه و تحت‌نظر پزشک از آنها استفاده نمایند. افرادی که ایزوفلاوون‌های سویا را مصرف می‌کنند باید از نظر دریافت کافی ید اطمینان حاصل نمایند (عوارض جانبی را ببینید).

یک نگرانی تئوری بر پایه‌ی بررسی‌های in vitro و مطالعات حیوانی وجود دارد که ایزوفلاوون‌های سویا ممکن است خطر هیپوتیروئیدیسم بالینی را در افراد مبتلا به اختلال در عملکرد تیروئید و یا افرادی که دریافت یدید آنها در محدوده مرزی است، افزایش دهند. بنابراین، افرادی که از ایزوفلاوون‌های سویا استفاده می‌کنند باید از نظر مصرف یدید کافی مطمئن شوند.

چندین سال پیش، مرکز ملی تحقیقات سم‌شناسی این نگرانی را مطرح کرد چرا که دانشمندان آنها دریافتند که ایزوفلاوون‌های سویا، جنیستئین و دایدزئین فعالیت آنزیم تیروئید پراکسیداز را (TPO) در موش‌های صحرایی، هم در شرایط in vitro و هم در شرایط in vivo مهار می‌کنند. TPO، یدیناسیون تیروگلوبولین را کاتالیز می‌کند که مرحله‌ی متابولیکی کلیدی در بیوسنتز هورمون تیروئیدی است.

اضافه کردن یدید به شرایط in vitro، مهار TPO را از میان برمی‌دارد. درحالی ‌که با مصرف ایزوفلاوون‌های سویا حیوانات مبتلا به کمبود ید، پاسخ‌های گواتروژنیک از خود بروز می‌دهند، هیچ اثری در حیوانات با ید کافی دیده نشده است.

با توجه به مطالعات انسانی، در صدها مطالعه بالینی که در آنها از ایزوفلاوون‌های سویا استفاده شده است، هیچ گزارشی مبنی بر اثرات منفی بر تیروئید در هریک از افراد شرکت ‌کننده در آزمایش دیده نشده است. یک مطالعه مروری اخیر متشکل از 12 مطالعه که مصرف ایزوفلاوون‌های سویا را بررسی کردند، گزارش می‌کند که به غیر از یک مطالعه که نتایج ترکیبی داشت، هیچ ‌یک از مطالعات دیگر تغییرات آماری مشخصی در هورمون‌های تیروئیدیTSH، T4 و T3 نشان ندادند.

مکمل‌های ایزوفلاوون سویا حاوی جنسیتین، دایدزین و گلی‌سیتین هستند و با مقادیر بسیار کمتری از آگلیکون‌های جنیستئین، دایدزئین و گلی‌سیتئین در دسترس می‌باشد.

درصد ایزوفلاوون‌های سویای موجود در یک مکمل ایزوفلاوون‌ سویای استاندارد بیانگر درصد این مواد به همان صورت است که در دانه سویا یافت می‌شوند و عبارتند از: جنیستین حدود 50%، دایدزین حدود 38%، و گلی‌سیتین حدود 12%. یک دوز 50 میلی‌گرمی از ایزوفلاوون‌های سویا ـ یک دوز معمول روزانه ـ mg25 جنسیتین، mg19 دائیدزین و حدودmg 6 گلی‌سیتین را تأمین می‌کند. معمولاً 40% از فرمول از ایزوفلاوون‌های سویا تشکیل شده است. بنابراین، برای رسیدن به یک دوز 50 میلی‌گرمی از ایزوفلاوون‌های سویا، mg125 از ایزوفلاوون‌های سویا به‌صورت روزانه موردنیاز است.

مطالعات مشاهده‌ای و اپیدمیولوژیکی گوناگونی مقدار mg50 روزانه از ایزوفلاوون‌های سویا را پیشنهاد می‌کنند که نزدیک به دوزی است که می‌تواند اثرات مفید در سلامتی داشته باشد. ایزوفلاوون‌های سویا همچنین در برخی غذاهای فراویژه نیز در دسترس هستند.

*********

منبع: سامانه مکمل شناسی